W założeniu komedia, ma jednak wiele innych elementów - pozostaje równocześnie dramatem i kinem psychologicznym z mocnymi, osadzonymi i wiarygodnymi postaciami. przeczytaj recenzję

"Droga Aszera", na początku poplątana, może okazać się kiedyś się prosta i całkiem dobrze oznakowana. Również bezpieczna. przeczytaj recenzję

Ten francuski, kameralny film, który wchodzi do naszych kin (co już czyni go wyjątkowym), to jedno z wydarzeń artystycznych - małych i kameralnych: ze względu na gatunek i temat. przeczytaj recenzję

"Ana, mon amour" należy do tego typu kina, które dotyka, kąsa, szarpie – a w efekcie boli. przeczytaj recenzję

"Park" to obraz, który można rozpatrywać w wielu wymiarach: społecznym, socjologicznym, obyczajowym. Zawiera również coś z dokumentu. Film - lustro, w którym przegląda się współczesna Grecja. I co widzi? przeczytaj recenzję

Siłą tego filmu jest grająca tytułową bohaterkę Agnès Esther Jaoui - jedna z ciekawszych francuskich aktorek filmowych. przeczytaj recenzję

Romansowy, miłosny wątek wypada tu jednak blado przy opisanej już relacji dorosłej córki z nieznośnymi rodzicami. To nie zarzut, a jedynie obserwacja. przeczytaj recenzję

Nowy film Kristiny Grozewej i Petara Walchanowa ma wiele znaczeń. Jest, przede wszystkim, opowieścią o sile kłamstwa i mistyfikacji, które nieustająco są i będą narzędziem władzy. przeczytaj recenzję

Frot i Deneuve – pozostając w najlepszej aktorskiej formie – stworzyły przejmujący, skupiający uwagę, wiarygodny duet. przeczytaj recenzję

To, co najważniejsze w tym filmie, tkwi w dialogach oraz aktorstwie. Te pierwsze – oszczędne, zbudowane w dużej mierze na niedopowiedzeniach, półsłówkach, dopełnione przez talent Keaton i Glessona, wypadają wiarygodnie. przeczytaj recenzję