Dźwięk metalu 2019

Piękny film z przepięknym zakończeniem.

8/10 ale fantastyczny film. Wiem chyba komu będę kibicował na tegorocznych Oscarach.

„Sound of metal” to spójna fabularnie opowieść, gdzie pierwsze skrzypce gra oczywiście gra Riz Ahmed. Już w „Wolnym strzelcu” pokazał co potrafi aktorsko. Tutaj wymiata jako Ruben. Cała jego transformacja, jaką przechodzi przez film jest autentyczna, bez wymuszonych i ckliwych chwytów. Jego Ruben to człowiek z krwi i kości, z własnym bagażem, trudną przeszłością i podejmujący walkę w sytuacji, w ktorej się znalazł. To taki everyman, na miejscu którego mógłby znaleźć się każdy.

Paul Ruci jako mentor jest także warty wspomnienia. Wnosi swoją energię do każdej sceny z jego udziałem. Tym bardziej bolesna jest ostatni jego scena w filmie.

(Spoilery) Zakończenie filmu bez wątpienia zapadnie większości w pamięć. Ostatnia sekwencja to słodko gorzki miks. Z jednej strony mogłoby się wydawać, że Ruben przegrał swoją walkę. Po tym jak na paryskiej imprezie z III aktu zamiast pięknego śpiewu Lou, słyszy metaliczne zniekształcone dźwięki, Ruben akceptuje swój los ściągając aparat i oddaje się ciszy, którą zaczął rozumieć. Z drugiej strony jest wolny, pogodzony z losem i bez żalu mogący żyć w swojej nowej normalności. Zaczyna traktować ciszę jako nie upośledzenie a coś normalnego, codziennego. Piękne zakończenie indeed

Nie ma nic gorszego gdy się coś kocha i trzeba z te go zrezygnować z powodu choroby bardzo dobry film polecam

Fantastycznie lawiruje między konwencjonalnością a artystyczną finezją. Potężna dawka świetnego kina. Nie myślałem, że odnajdę w tym filmie film roku. 8+

Nie urzekł mnie ten film mimo dobrych recenzji.