Przez trzy dekady od upadku komunizmu Polska przeszła liczne transformacje, która uczyniły ją zdecydowanie bardziej europejską i liberalną, ale z drugiej strony ujawniły mnóstwo społecznych i klasowych konfliktów oraz traum. Dziś wystarczy odpowiedni katalizator, żeby z ludzi zaczęły wyłazić wszystkie skrywane pod sztucznymi uśmiechami lęki i frustracje. Takim zapalnikiem staje się w filmie Żenia, nielegalny ukraiński imigrant i wybitnie uzdolniony masażysta, który w dość krótkim czasie po przekroczeniu granicy dorabia się bogatej i zblazowanej klienteli. Polki i Polacy, którzy na co dzień skupiają się na zarabianiu pieniędzy oraz izolowaniu się od biednego świata zewnętrznego, oddają się w terapeutyczne ręce Żeni, żywiąc nadzieję, że pochodzący z egzotycznego Wschodu mężczyzna uleczy ich z ich fobii i nieszczęść. Wyrzucają z siebie wszystko, co im leży na sercach, opowiadają mężczyźnie o niewdzięcznych małżonkach i dzieciach, narzekają na nietolerancję i rosnącą imigrację. Uzależniają się od niego i jego usług, nie zastanawiając się, czy Żenia może to w jakiś sposób wykorzystać.