Filmy morderstwo, pierwsza wojna światowa

Rok 2035, Ziemia jest wyludniona. Wyginęło 99% ludzkiej populacji. Ci, którzy przeżyli, schronili się w specjalnych podziemnych konstrukcjach. A wszystko to za sprawą szaleńca, który w 1996 r. wprowadził śmiertelnego wirusa. Jedyną szansą na przezwyciężenie zarazy jest zdobycie pierwotnej, nie zmutowanej wersji wirusa, dzięki której będzie możliwe przygotowanie serum. A tego dokonać można tylko w jeden sposób, wysyłając w przeszłość posłańca, który zdobędzie próbkę. Jest to misja niezwykle niebezpieczna, dlatego są do niej wybierani „ochotnicy” z więzień przyszłości. Jednym z nich jest Cole (Bruce Willis). Zostaje on jednak przez przypadek wysłany do roku 1990. Trafia do szpitala psychiatrycznego, gdzie poznaje dwie osoby, które odegrają w jego życiu ogromną rolę: doktor (Madeleine Stowe) i szalonego (Brad Pitt). Sześć lat później, bezpośrednio przed zakażeniem wirusem, Cole znów wraca „do przeszłości”, by dotrzeć do radykalnej organizacji „12 małp”.

Amsterdam to film uznanego filmowca Davida O. Russella i oryginalna epopeja kryminalna o trzech bliskich przyjaciołach, którzy znajdują się w centrum jednego z najbardziej szokujących, tajnych spisków w historii Ameryki. Ta fascynująca i bogata w szczegóły opowieść – rozgrywająca się w latach trzydziestych ubiegłego wieku – w błyskotliwy sposób łączy fakty historyczne z fikcją, tworząc aktualne przeżycie filmowe. Jądrem historii jest trójka nieprawdopodobnych przyjaciół: lekarz i prawnik, obaj weterani I wojny światowej, którzy zostali ranni w bitwie, oraz pielęgniarka, która opiekowała się nimi w belgijskim szpitalu. W Amsterdamie zawarli pakt i przysięgli sobie, że zawsze będą się wspierać. Po latach spotykają się ponownie w Nowym Jorku, gdzie zostają fałszywie oskarżeni o zbrodnię i nieświadomie stają się częścią globalnego spisku.

Obdarzony regeneracyjnymi zdolnościami mutant przemierza kolejne lata szukając życiowego celu, zamiast tego odnajduje go wojsko.

W 1933 roku, w okresie wielkiego kryzysu amerykańskiego, baronowa przemysłu piwnego organizuje w Winnipeg konkurs na najsmutniejszą muzykę. Muzycy ze wszystkich stron świata przybywają by powalczyć o główną nagrodę, którą jest 25,000$.

James Whale (Ian McKellen) jest starym reżyserem filmowym, który przed piętnastu laty opuścił Hollywood. Odtąd Whale żyje z dala od wielkiego świata. Z jego zdrowiem jest coraz gorzej - kolejny wylew sprawił, że James stoi już właściwie nad grobem. Choroba wywołuje falę wspomnień, przeważnie takich, o których Whale starał się zapomnieć. Reżyser nie kryje swoich skłonności homoseksualnych. W swojej posiadłości zatrudnia młodego ogrodnika, byłego żołnierza Claytona Boone'a (Brendan Fraser). Między mężczyznami rodzi się więź.

Tytułowy Johnny to młody Amerykanin, który z powodu wpojonych mu przez nieżyjącego już ojca ideałów, zaciąga się do wojska, aby jak twierdzi, podczas I wojny światowej "walczyć o demokrację". Podczas inspekcji okopów Johnny zostaje wyznaczony do idiotycznej misji, w której zostaje bardzo ciężko ranny. Wybuch bomby pozbawia go rąk, nóg oraz twarzy, a w dalszej konsekwencji - również wzroku, słuchu i węchu. Lekarze cudem ratują młodego żołnierza, który po umieszczeniu w szpitalu określony jest mianem "warzywa". Diagnoza lekarzy nie jest do końca trafna. Wewnątrz zmasakrowanego organizmu nadal funkcjonuje mózg. Chłopakowi udaje się wymyślić sposób porozumiewania się z otoczeniem przy pomocy alfabetu Morse'a. W ten sposób Johnny nawiązuje kontakt z jedną z pielęgniarek...

Lotnik André Jurieux (Roland Toutain) właśnie ukończył rekordowy lot, ale kiedy wita podziwiający go tłum wszystko, co potrafi do nich powiedzieć, to to jak nędznie się czuję, że w takim ważnym momencie jego życia nie ma przy nim kobiety, którą darzy uczuciem. A jest on zakochany w Christine (Nora Gregor), żonie arystokraty Roberta de la Cheyniest. Robert sam jest zaangażowany w romans z Geneviève de Marras, ale stara się go zakończyć. Tymczasem André szuka pomocy u starego przyjaciela Octave'a, który zaprasza go do swej posiadłości na wsi, gdzie Robert i Christine uczestniczą w łowieckim przyjęciu.

Historia rozpoczyna się w momencie, kiedy pięciu francuskich rekrutów próbuje przedrzeć się przez teren pomiędzy dwiema walczącymi ze sobą armiami - francuską i niemiecką - i najprawdopodobniej wszyscy zostają skazani na śmierć za próbę dezercji. Dwa lata później Mathilde, ukochana najmłodszego z żołnierzy, rozpoczyna żmudne poszukiwania, w wyniku których dowiaduje się, że jej narzeczony wciąż żyje.

"Całe jej życie to zemsta za upiorną młodość", mawiał jej przyjaciel, dyrektor Olimpii, Bruno Coquatrix. Jej matka, pochodząca z Kabylii (Algieria), nie chce o niej słyszeć, a ojciec nie może się nią zajmować. Mała Edith Giovanni Gassion (Édith Piaf) spędza pierwsze lata życia u babki, właścicielki podejrzanego hoteliku w Normandii, dopóki ojciec, wędrowny "człowiek-guma" nie zabierze jej w trasę, by zbierała pieniądze pod koniec jego występów. Niezwykły los tej maleńkiej kobiety, która stała się największą damą francuskiej piosenki, nie był dotychczas nigdy opowiedziany w kinie. Reżyser Olivier Dahan ukazuje go w tym poruszającym filmie.

W Wigilię świąt Bożego Narodzenia w 1914 r. w okopach żołnierzy niemieckich, francuskich i angielskich doszło do spontanicznego zawieszenia broni. Przyczyniła się do tego głośno śpiewana kolęda. Duńska śpiewaczka Anna Sorensen (Diane Kruger) zostaje zaproszona blisko linii frontu, by zaśpiewać dla niemieckich oficerów. Kiedy rozbrzmiewa kolęda "Cicha noc", żołnierze z przeciwnych stron wychodzą z okopów i razem uczestniczą we mszy. Nazajutrz dzielą się jedzeniem, odbywa się nawet mecz piłki nożnej. Ale przecież zawieszenie broni nie może trwać wiecznie...