Filmy dwudziesty pierwszy wiek, esej filmowy

Jesteśmy w nowojorskim metrze. Tutaj spotykają się wszyscy – młodzi i starzy, właściwie każdy pasażer ma inny kolor skóry albo inne pochodzenie. Kamera zatrzymuje się na niektórych twarzach, przygląda się im dłużej. Kim są ci ludzie? Z off-u słyszymy opowieści niektórych z nich: o czym myślą, czym się zajmują, dokąd jadą. To jest punkt wyjścia. Za kilkoma osobami podążamy do ich miejsca pracy, zamieszkania, czy tam gdzie lubią przebywać: do nocnego klubu, na miejską plażę… Obserwujemy ich. Czasem są to zwykłe sceny z codziennego życia, czasem – ważne momenty.