Filmy wioślarz, obsesja

Przeszukaj katalog

Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje wioślarz, obsesja. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Bohater, Gustaw Aschenbach jest kompozytorem (w noweli pisarzem), którego utwory ujawniają wytworne samoopanowanie, znamienne piętno mistrzostwa. Wiedziony tajemniczą siłą porzuca uporządkowany i perfekcyjnie zbudowany świat, by wyruszyć w podróż. Wędrówka Aschenbacha ma znaczenie inicjacyjne, jest metafizyczną wyprawą w głąb sacrum, ku śmierci. Rola inicjacji jest zawsze ta sama - symbole wędrowania, próby inicjacyjne mają zbudować naszą wewnętrzną ontologię, dostarczyć wiedzy o świecie i sobie samym. Kompozytor przybywa do Wenecji, która jest miastem i nie jest jednocześnie, lądem stałym i morzem. To miejsce doskonałe dla rytuałów inicjacyjnych - medialne i niejednoznaczne. Każdy taki rytuał zakłada obecność opiekunów - mediatorów. Tadzio, boski chłopiec będzie towarzyszem ostatniej drogi Aschenbacha. Namiętność do miasta i mitycznego przewodnika, Psychopomposa wyznacza trudy ostatniej wędrówki. Tadzio skupia w sobie apollińską harmonię i dionizyjską zmysłowość. Prowokuje do dyskusji o pięknie. Wiedza, jaką uzyska bohater filmu podczas ostatniej wędrówki mówi, iż piękno nie musi być owocem naszej pracy, piękno może się rodzić spontanicznie, bez naszego udziału. Ma rację Alicja Helman, gdy mówi, że wokół antynomii piękna zorganizowany jest konflikt i noweli i filmu. Wiedza, którą uzyska w drodze inicjacyjnej Aschenbach to tragedia mistrza, który sądził inaczej. Aschenbach z pomocą boskiego dziecka podjął drogę ku pełni, a świat z respektem przyjął wiadomość o jego śmierci.
Alex to świeżo upieczona studentka. Pragnie zostać mistrzynią w uniwersyteckiej drużynie wioślarzy. Jej cel wiąże się jednak z długimi, wyczerpującymi treningami, porzuceniem życia towarzyskiego i dawaniem z siebie 110% na każdym kroku. Nowicjuszka to poruszający obraz walki jednostki z własnymi słabościami, utrzymany w dusznym, lepkim klimacie, który przywodzi na myśl rozwiązania stosowane przez Darrena Aronofsky’ego w Czarnym łabędziu i Zapaśniku. Dynamiczny montaż oraz wybitna praca kamery z dużą liczbą zbliżeń sprawiają, że widz nie tylko współodczuwa bolączki Alex, ale również, tak jak ona, chwilami nie może złapać tchu.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…