Filmy przemysłowiec

Opowieść o intrygach, spiskach i nieuniknionej wojnie dwóch rodzin, których firmy walczą o supremację w biznesie. Nieustanny konflikt coraz mocniej przybiera na sile i wkrótce sytuacja wymyka się spod kontroli, co doprowadza do tragedii...

Pan Dowmunt zdobywa majątek w Afryce z którym wraca do Polski. Dobrze lokuje swoje pieniądze i poprzez to korzystnie wpływa na handel zbożem w kraju. Otacza go wiele pięknych kobiet, które, aby go zdobyć, są gotowe nawet do zdrady czy szpiegostwa.

Ignorowana żona przemysłowca knuje spisek, aby zmusić go do zwrócenia na nią większej uwagi.

Mężczyzna w czasie wojny uległ amnezji. Zostaje przypisane mu fałszywe nazwisko. Po dwudziestu latach pamięć powraca i powoli staje się świadomy tego oszustwa. Poznaje kobietę, którą kochał w młodości.

Jean Ménétrier (Serge Reggiani) to bibliotekarz u zamożnego przemysłowca tekstylnego w regionie Lyonu. Jest zakochany w jego córce, Michèle (Françoise Delille), obiecanej żołnierzowi zawodowemu. Kuzynka Françoise (Andrée Clément) daje mu tajemnicze pudełko, w którym znajdują się trzy magiczne kule, które mają przynieść miłość, szczęście i śmierć. Jean wykorzystuje pierwszą, by sprowokować miłość Michèle, ona traci swoją fortunę, a gdy udaje mu się ją odzyskać, umiera.

Bogaty przemysłowiec Howard Osborne, chce aby jego córka Jacqueline, poszła w jego ślady i wysyła ją na studia za granicę. Jednak czy dziewczyna pragnie tego samego?

Córka bogatego biznesmena podczas podróży do nowej szkoły gubi się w mieście i zostaje przygarnięta przez parę artystów.

Barwna podróż muzyczna do lat trzydziestych przedwojennej Polski w spektaklu Andrzeja Strzeleckiego. Stołeczna elita gości w lokalu kawiarniano-dancingowym wzorowanym na słynnej warszawskiej Adrii, a nad aurą beztroskiej rozrywki unosi się przeczucie katastrofy, ku której zmierza radykalizujący się świat. W tytułowym Paradiso pojawiają się literaci, przemysłowcy, ziemiaństwo, politycy, urzędnicy, aktorzy. Równolegle do wątku kryminalnego prowadzone są tu wątki obyczajowe, których zadaniem jest jak najlepsze oddanie ducha czasu i odzwierciedlenie bardzo skomplikowanej siatki powiązań biznesowych, politycznych oraz uczuciowych pojawiających się w lokalu gości. Wieczór, w którym poznajemy poszczególnych bohaterów, z pozoru nie wyróżnia się niczym szczególnym, ale w efekcie obfituje w zdarzenia brzemienne dla ich wzajemnych relacji. Muzyczne tło ostatniej piosenki „Jutra może nie być już” podsumowuje stan, w jakim ich zostawiamy.

1917 rok. Do restauracji "Jar" zjeżdżają się goście: przemysłowiec, dostarczający buty filcowe dla armii, generał i wyżsi urzędnicy. W odrębnych salach upijają się i tłuką kieliszki wojskowi dowódcy, starszy urzędnik przytula młodą pannę. Tylko nad ranem kelnerzy mogą się zrelaksować . Nagrodą dla nich jest to, co zostało na stołach. Tylko w niedzielę kelner Skorochodow (Michael Chekhov) może spokojnie spędzić południe z żoną i posłuchać jak córkę gimnazjalistka gra na skrzypcach...