Dobrze sytuowane małżeństwo znajduje na ganku swojego domu na zamkniętym osiedlu swojego zabitego psa. Z początku próbują zataić wydarzenie przed swoimi nastoletnimi dziećmi, ale gdy wezwana policja potwierdza, że ktoś wszedł do domu i zabrał psa z ich sypialni, stawiają całą rodzinę w stan alarmu. Od tego momentu zaczyna narastać między nimi napięcie. Przypadkowe zostawienie zapalonego światła w kuchni wywołuje panikę. Policja nie znajduje jednak śladów włamania, ktoś miał klucz do ich domu. Dochodzi do kolejnych dziwnych sytuacji. Sąsiedzi nic nie widzieli. Firma ochroniarska też nic. Dorośli podejrzewają głupie dowcipy, nastoletni bunt, jeśli nie u własnych dzieci, to wśród ich znajomych. Na nic zdają się kłótnie, groźby, miotanie się ojca, nadal dochodzi do „Incydentów”. Ojciec zmienia zamki i tylko on ma nowe klucze, zmienia kod alarmu i tylko on go zna, dzieci będą odprowadzane do i ze szkoły, nie ma mowy o spotkaniach z kolegami. Początkowo budzi to ich sprzeciw, jednak z przestrachu podporządkowują się nowym regułom. Żona ma przygotować listę sąsiadów, którzy mogą być wrodzy, a dzieci - listę kolegów, szczególnie tych z „gorszego” osiedla, wielkiego blokowiska położonego tuż za płotem, którzy bywali u nich. Wszyscy są podejrzani. Zagrożenie nadal narasta.