Daniel zaczyna pracę nad stworzeniem robota, który byłby nosicielem wirtualnej świadomości Zoe. Tymczasem pogrążona w smutku Amanda, matka Zoe, dowiaduje się od agenta Durama o prawdopodobnym udziale córki w zamachu i stara się odkryć, kim naprawdę była jej córka. Uwięziona w postaci robota Zoe zwraca się o pomoc do jedynej zaufanej osoby, przyjaciółki Lacy. W tym samym czasie dyrektorka szkoły Clarice Willow, członkini grupy religijnej odpowiedzialnej za zamach, poddaje Lacy ciągłej presji. Podczas memoriału poświęconego ofiarom tragedii, spotykają się Joseph i Daniel. Ich rozmowę przerywa publiczne oświadczenie Amandy, która obwinia córkę za udział w zamachu terrorystycznym.