Żałoba i strach psują nastrój załogi. Julia próbuje ich pocieszyć: zgodnie z jej wyliczeniami, gdzieś musi istnieć jakiś ląd, i prędzej czy później go znajdą. Wszyscy wiedzą jednak, że to nie będzie takie proste. Nie mają wystarczająco jedzenia, by żeglować bez końca. Bez owoców czy warzyw, w ciągu kilku miesięcy mogą zachorować na szkorbut. A bez prądu filtry nie będą działać, więc skończy się też woda pitna. Podczas inwentaryzacji całego statku znajdują paczkę z ministerstwa, której nie ma na liście sporządzonej przez lekarza. Otwierają ją i odkrywają małe metalowe pudełeczko z zegarkiem. Tajemnicze urządzenie odlicza czas. Cokolwiek to jest, pozostało im 13 godzin i 22 minuty. Ramiro nie potrafi zaakceptować zaistniałej sytuacji. Jest przekonany, że wszystko, co się wydarzyło, jest częścią wielkiego eksperymentu, a oni, w roli królików doświadczalnych, są badani pod kątem reakcji. Próbuje znaleźć sojusznika w Pitim, by móc przekonać resztę co do swoich domysłów. Ten jednak jest zbyt zajęty wykorzystywaniem sytuacji, by uwieść Estelę. Udaje mu się namówić lekarza na zorganizowanie zabawy w błyskawiczne randki.