Słaba jest ta kontynuacja dobrej jedynki, która królowała w epoce VHS. Nic tu się nie klei, a jeszcze zatrudnienie tego osiłka Goldberga tylko pogrążyło ten film. A szkoda.

Taki sobie – wyraźnie najjaśniejszą gwiazdą i największym plusem jest tu Van Damme, reszta obsady już gorzej, podobnie scenariusz, czy reżyseria. Ciekawa ścieżka dźwiękowa – podobały mi się wykorzystane utwory, jednakże nie zawsze do końca pasowały do sytuacji.

Początek końca Van Damme’a – Cóż, ten film to dobry przykład na kompletnie nieudany sequel. Chyba już te nieoficjalne sequele stały na wyższym poziomie niż ten film.

Niestety nie widzę tu plusów – może pojedynek z Michaelem Jai Whitem, ale parę scen, które można wymienić na palcach jednej ręki. Obraz ogólnie na poziomie późniejszych filmów Van Damme’a przeznaczonych tylko na rynek DVD. Słaba akcja, drętwe dialogi i momentami aż człowiek się zastanawia, jak można było nakręcić tak słaby sequel tak świetnego filmu?

Oby trójka miała jakiś lepszy poziom…