Agnieszka jest niską, rezolutną i żywotną kobietą. Odkąd zmarł jej mąż prowadzi skromny żywot, samotnie wychowując syna, którego kocha ponad życie. Ciężko i sumiennie pracuje w gdańskiej stoczni im. Lenina, gdzie przeszła drogę od niewykwalifikowanej robotnicy do operatorki suwnicy. Polityka jej nie interesuje, do zaleceń swoich przełożonych stosuje się nie zadając zbędnych pytań. Jej postawa ulega jednak zmianie, gdy kilku z pracowników ginie w wypadku spowodowanym lekceważeniem bezpieczeństwa pracy. Kiedy kierownictwo stoczni próbuje zatuszować przyczynę wypadku, by wdowom po robotnikach nie należała się renta, Agnieszka stanowczo się buntuje. Wkrótce jej walka o prawa wdów rozszerza się o żądania polepszenia warunków pracy i o wolne związki zawodowe. Stając się niewygodną dla zarządu stoczni, zostaje zwolniona pod fałszywym pretekstem. Jej koledzy w poczuciu solidarności rozpoczynają strajk ,początkowo dla przywrócenia Agnieszki do pracy. Film nakreśla sytuację w komunistycznej Polsce od wczesnych lat sześćdziesiątych do momentu utworzenia niezawisłego związku zawodowego Solidarność. Strajk został oparty na motywach biografii Anny Walentynowicz, pierwowzoru filmowej postaci Agnieszki Kowalskiej.