To produkcja kaleka w wyjątkowo frapujący sposób, całkowicie pozbawiona nie tylko pazura i wrażliwości na człowieczeństwo reżysera, ale też zdroworozsądkowej samoświadomości i szacunku dla widza. przeczytaj recenzję

Gęsta atmosfera, niespieszne tempo opowiadania i samoistność dramaturgiczna każdego rozbudowanego epizodu, zbliżają „Sny wędrownych ptaków” do poetyki kina epickiego. przeczytaj recenzję

Film Jenkinsa pozostawia widza z dojmującym wstrząsem i poczuciem rozdarcia, wspieranym świetnym epizodem Emily Rios. przeczytaj recenzję

Immersja, jakiej poddacie się podczas seansu „Romy” w dużej mierze będzie zależeć od warunków odbiorczych, ponieważ film korzysta także z bardzo zaawansowanej technologii dźwięku przestrzennego. przeczytaj recenzję

Jeśli rozliczać się z historią na ekranie, to tylko w tak mądrym i pomysłowo zrealizowanym filmie. przeczytaj recenzję