Ania Wieczorek

„Ága” w swojej prostocie jest obrazem bardzo nostalgicznym. Pozornie usypia czujność i pięknymi zdjęciami przynosi ukojenie, aby uderzyć przejmującą ciszą. przeczytaj recenzję

„Touch Me Not” jest gloryfikacją człowieczeństwa w każdej jego postaci. Zgodą na ułomność i niedoskonałość. Przyzwoleniem na emocjonalność. Nie jest bezbłędne, ale niepodważalnie potrzebne. przeczytaj recenzję

W „Krysztale” drzemie niewykorzystany potencjał. Historia DJ-ki indywidualistki to idealne tło dla szaleństw w zakresie formy. przeczytaj recenzję

„Z perspektywy Paryża” jest historią o wiecznie niezadowolonym francuskim chłopcu w wielkim mieście. Pod pretekstem zmagań reżyserskich przypomina zapomnianych klasyków i stare myśli filozoficzne. przeczytaj recenzję