Rok 1986. Callie Cain wraz z dziećmi wraca do swojego rodzinnego miasta. Chora psychicznie matka nie najlepiej opiekuje się piątką dzieci, a kolejny przyjaciel znowu ją opuszcza. Dom jest zaniedbany. Callie usilnie próbuje sobie poradzić, nie chcąc słyszeć o żadnej pomocy ze strony brata i bratowej. Popada w głęboką depresję. Wszystkim zajmuje się najstarsza dziewczynka - Jessica. Opiekuje się całym domem, wychowuje trzy młodsze siostry i małego Jasona. W domu pojawiają się ludzie z opieki społecznej. W wyniku zaciekłych pertraktacji Callie zgadza się na pobyt w klinice psychiatrycznej i na tymczasowe oddanie dzieci rodzinie zastępczej.