Rok 1939. Życie na Kresach toczy się leniwie, pomimo coraz częstszych wieści o nadchodzącej wojnie. Dorastający rówieśnicy Zbyszek i Wasylko rywalizują ze sobą na każdym polu. Kochają się w tej samej dziewczynie - Aksinii. Wasylko spiskuje z ukraińskimi nacjonalistami, przez co Antonii musi go ratować przed policją. Wkrótce Niemcy napadają na Polskę i Antoni zostaje zmobilizowany. Tymczasem w Breslau Peter i Lisa biorą ślub. Goldstein pragnie przepisać na Karla swój majątek, by uchronić go przed konfiskatą jako mienie żydowskie. W zamian prosi o pomoc w ucieczce za granicę. Lisa z wyróżnieniem kończy medycynę i podejmuje etat w klinice. Jej pierwszy w życiu pacjent ma na plecach wyciętą nożem swastykę. To skatowany przez bojówkarzy Goldstein. Lisa obiecuje umierającemu, że zaopiekuje się jego rodziną i pomoże im uciec z Rzeszy. Kilkadziesiąt lat później, czekając na wyniki badań babci, Marianna - czytająca pamiętniki Lisy - zdaje sobie sprawę, że jest w tym samym szpitalu, w którym skonał Goldstein. Marianna odkrywa, że jej życie to stąpanie po śladach Karla i jego siostry. Ten sam dom, te same ulice, uczelnie, szpitale, stale te same kamienie pod stopami.