Laura Gajewska wraca z Warszawy do rodzinnego domu w związku z tragiczną informacją o śmierci matki. Dowiaduje się, że chorująca nieuleczalnie kobieta zmarła nagle uderzając o kamienną posadzkę przy stawku. Ciało znalazł Jerzy Gajewski, ojciec Laury. Córka szybko nabiera podejrzeń do tej wersji opowiedzianej przez rodzinę, przy stawku brakuje jednej z kamiennych żab, Jerzy ma na ręce jakieś niedomyte resztki krwi, a na dodatek okazuje się, że ojciec, który jest lekarzem, wcale nie był tego dnia w przychodni (choć wszyscy mówią, że pracował i dlatego matka była sama w domu). Zdesperowana dziewczyna wygarnia wszystko rodzinie. Starsza siostra Alicja oburza się zarzucając Laurze, że jest nienormalna, a ojciec spokojnie potwierdza, że rzeczywiście nie było go w przychodni, bo… miał wizyty domowe. To nie uspokaja Laury. Zaczyna podejrzewać, że miał romans – widzi w jego aucie kobiecy czerwony sweter, identyczny ma Sara, recepcjonistka w przychodni. Laura odsłuchuje też pocztę głosową w telefonie matki z agresywną wiadomością od Jerzego. Gdy mówi o tym wszystkim starszemu bratu Michałowi, ten niczemu się nie dziwi.

Jerzy czyści ślady krwi z kamiennej posadzki wokół stawku. Laura męczona wspomnieniami z dzieciństwa, kiedy była świadkiem agresywnego zachowania ojca, postanawia porozmawiać z Dariuszem o swoich podejrzeniach. Policjant jest sceptyczny co do teorii, że Jerzy zabił Marię, ale obiecuje, że powęszy dyskretnie, jednocześnie przestrzega Laurę, że bawienie się w detektywa może się dla niej źle skończyć. Jerzy spotyka się z Sarą. Daje jej pierścionek i proponuje wspólny wyjazd za granicę. Randka nie kończy się dobrze, dla Sary to zbyt duży pośpiech, ma męża i dziecko. A najbardziej to nie podobają jej się krętactwa Jerzego, i to, że nikt tak naprawdę nie wie gdzie był w dniu śmierci żony.

W dzień pogrzebu przyjeżdża wujek Norbert. Dawno nie widziany krewny, za którym nigdy nie przepadała ani Maria, ani jej dzieci, ale teraz Jerzy go zaprosił, oferując jednocześnie nocleg w ich domu, w pokoju Laury. Tym samym oznajmia jej, że oczekuje, że córka wróci zaraz po ceremonii pogrzebowej do Warszawy. Laura jest zbulwersowana, także zachowaniem Norberta, którego nakrywa w pokoju podczas masturbacji i który bezczelnie patrzy w jej oczy zamiast przestać. W łazience z kolei natrafia na roztrzęsioną Alicję, która ma problemy ze zrobieniem makijażu. Siostra wyznaje Laurze, że jest chora na tę samą chorobę co matka, już teraz zaczyna mieć problemy z drżeniem rąk.

Norbert żyje, jest w szpitalu. Laura pyta ojca, czy znalazł pistolet, jaki, jak jej się wydawało, miał w ręce wujek. Jerzy odpowiada, że żadnego pistoletu nie było, że mają się trzymać ustalonej wersji. Laura nie rozumie, czemu Jerzy bierze winę na siebie. Ojciec mówi, że bez względu na to, co się między nimi dzieje, ona jest jego córką i on ją kocha. Dodaje jednak szybko, że nie będzie wiecznie wyciągał Laury z tarapatów, że dziewczyna jest ciągle jest w jakiś kłopotach lub kiepskim stanie. Musi się wziąć za siebie i pójść na terapię, to jego warunek. Michał wyjawia siostrze, że dowiedział się, że ojciec rzeczywiście kłamie, bo był w domu w dniu śmierci matki. Jest na to świadek. Laura przeszukuje dom i rzeczy ojca - znajduje ukryty pistolet. Zabiera go i jedzie do Kamila, o którego się niepokoi, bo przestał się do niej odzywać, nie był na pogrzebie i nie może się z nim skontaktować.

Laura jest w rozsypce po samobójstwie Kamila. Ojciec ją pociesza, nie powinna się obwiniać. Laura nie rozumie, dlaczego Jerzy znowu skłamał, i nie powiedział jej, że miała rację, że Norbert celował do niej z broni. Znalazł pistolet przecież, a potem go schował. Jerzy znowu tłumaczy, że zrobił – tak jak przed laty w jej interesie, by ją chronić, zamknąć sprawę. Laura jest sceptyczna, uważa, że Jerzy znowu coś kombinuje, być może nawet nasłał na nią wujka. Laura spotyka Kamila, policjant mówi, że na broni, którą miał popełnić samobójstwo Kamil, są odciski jej ojca – a więc jest coś na rzeczy, być może Laura ma rację, mógł zabić jej matkę. Laura jest w potrzasku, bo Kamil namawia ją, by zeznała przeciw ojcu w sprawie śmierci Kamila. Ona nie może, bo przecież to ojciec ją teraz chroni, biorąc winę na siebie za wypadek Norberta. Laura przez przypadek odkrywa, że jedna z kamiennych żab nad oczkiem domowych, której teraz nie ma, w dniu śmierci matki jeszcze była na miejscu. Ktoś ją usunął? Dlaczego? Bo to narzędzie zbrodni? To może wiedzieć tylko Jerzy. A on szykuje się do wyjazdu z miasteczka. Laura nie wie, co robić, sprawę ewentualnych wyjaśnień i pytań wprost utrudnia fakt, że na pożegnalnej kolacji Jerzy ciepło odnosi się do wszystkich dzieci, mówi, że je kocha i choć sprzedaje dom, można nie niego liczyć. Kolację przerywa telefon od Sary.

Jerzy opowiada Laurze o dniach przed śmiercią ich mamy. Są kochającą się dojrzałą parą, która walczy ze skutkami postępującej choroby Marii. Każde z nich na swój sposób. Maria znajduje ukojenie w kontaktach z dziećmi, szczególnie bliski jest jej Michał, który przecież ciągle mieszka razem z nimi. Jerzy ucieka w romans, ale jest odpowiedzialny, opiekuje się i żoną, i domem, choć to stało się już rutyną. Maria domyśla się, że ma romans i mówi, żeby się nie krył z tym. Wie, że z nią już przecież do Paryża nie wyskoczy na romantyczny weekend, wkrótce odejdzie i chce sama wybrać moment, a nie czekać i cierpieć coraz bardziej. Tylko Jerzy może jej w pomóc. Mąż jest przerażony, nie może tego słuchać, uważa, że to przygnębienie, mówi, ze zorganizuje im w domu wspaniały weekend, podczas którego Maria na pewno poczuje się lepiej. Kobieta wie też, że Jerzy ma problemy finansowe, orientuje się, że ukradł pieniądze pacjentce.

Jerzy Gajewski wraca, po pięciu latach, do rodzinnej miejscowości. Wyszedł z więzienia dzięki dobremu sprawowaniu, do zawodu lekarza nie może jednak już wrócić, bo stracił prawa do jego wykonywania. Rodziny nie chce stracić, dlatego pierwsze co robi, to kieruje swoje kroki do córki. Alicja wita go z radością. Gorzej jest z Michałem, który nie może wybaczyć ojcu tego, że doprowadził do śmierci matki. Młodsza córka Laura nie odbiera od Jerzego telefonu. Ale on zamierza walczyć, chce stanąć na nogi i odbudować nadszarpnięte relacje rodzinne. Nie będzie to łatwe, bo nie zdaje sobie sprawy, z jakimi problemami boryka się teraz Alicja. Na domiar złego, Jerzy po wyjściu na wolność musi zmierzyć się z nieoczekiwanymi przeciwnościami.

Jerzy ma poważny problem. To, co zobaczył wraz z Patrykiem, swoim zięciem, w warsztacie u Zawadzkich, to niewątpliwie stały przestępczy proceder, a nie jednorazowy incydent. Co więcej, w to wszystko zaangażowany jest syn Zawadzkich, Olek. Decyzja o opowiedzeniu policji o brutalnym pobiciu i narkotykach na terenie posesji Zawadzkich nie jest takie łatwa. Zawadzcy to przyjaciele Alicji i pracodawcy Patryka, wspierający teraz samego Jerzego. Co gorsza, kontakt ze śledczymi nie wróży nic dobrego – Jerzy jest na zwolnieniu warunkowym, a Patryk ma… wyrok w zawieszeniu. Sprawy gmatwają się jeszcze bardziej, bo Kacper, szef lokalnych bandziorów, przychodzi do Patryka z tak zwaną propozycją nie do odrzucenia. Tymczasem Alicja jest przesłuchiwana przez komisarza Kanię, który wysuwa przeciwko niej poważne oskarżenie.

Patryk jest w coraz gorszym stanie, ma ataki paniki, nie wie, co robić. Czy być lojalnym w stosunku do Zawadzkich - przyjaciół i pracodawców? Czy też ulec Kacprowi i pomóc mu ukraść konia ze stajni? Kryminalista wyczuwa wątpliwości Patryka i wprowadza w życie „plan b”. Natomiast Alicja czuje się coraz gorzej, nie wie, co się dzieje z mężem, brak jej jego wsparcia. Jerzy jedzie do Warszawy na rozmowę o pracę. W domu Zawadzkich trwają kłótnie - Olek ma pretensje do ojca, a Barbara zwierza się mężowi ze swojej tajemnicy. Tymczasem komisarz Kania coraz bardziej przyciska Alicję. Grozi jej, że bez współpracy z nim wymiar sprawiedliwości nie będzie dla niej łaskawy.

Dzień Pierwszej Komunii dzieci Alicji i Patryka. Przyjeżdżają goście, przyjaciele. Na uroczystości pojawia się Laura. Jest też Michał z partnerem. Jerzemu – po tragicznych wydarzeniach z nocy – trudno jednak cieszyć się z tego, że rodzina po tak długim czasie jest znowu razem. Patryk spóźnia się i Alicja ma do niego pretensje. Napięcie udziela się wszystkim, a kłótnie tym wywołane doprowadzają do wyjawienia skrywanych rodzinnych tajemnic. Tymczasem komisarz Kania wzywa na przesłuchuje Laurę. Ma nadzieję, że dziewczyna nie będzie broniła rodziny, przecież zawsze była z nimi skonfliktowana. Podczas rozmowy policjant dostaje informacje, które nakierowują jego śledztwo na nowy trop.