Odcinki

65
Heidi opuszcza miasto i wraz ze swoją ciotką Detą przybywa w góry, aby zamieszkać ze swoim dziadkiem samotnym ponurakiem. Dziadek niechętnie zgadza się na opiekę nad Heidi, bo uważa, że chata w górach nie jest odpowiednim miejscem dla dziecka z miasta. Pomimo szorstkiego przyjęcia Heidi jest zachwycona swoim nowym domem.
Heidi poznaje Piotrka koźlarza i spędza z nim dzień w górach. Podczas wypasu jedna z kóz dziadka rani się w nogę. Dziadek obwinia Heidi za wypadek kozy i za karę wysyła wnuczkę do łóżka bez kolacji.
Heidi znajduje rannego szczygła. Babcia Piotrka radzi, by podać ptaszkowi ziele bylicy. Heidi postanawia prosić o pomoc Piotrka i odkrywa, że chłopak ma w lesie swoje tajne miejsce, które interesuje również Karola. Po ryzykownej wyprawie w góry Heidi ratuje rannego szczygła i nadaje mu imię Ćwirek.
Heidi odkrywa, że Karol, Teresa i Wilhelm chcą odnaleźć tajne miejsce Piotrka. Dzięki interwencji Heidi domek na drzewie zostaje ustrzeżony przed nieproszonymi gośćmi. Piotrek pokazuje Heidi swoje tajne miejsce, gdzie na przypieczętowanie przyjaźni zawiera z nią tajne przymierze.
U progu nowego roku szkolnego Piotrek przedstawia Heidi szkołę w najczarniejszych barwach. Heidi, przerażona perspektywą nauki, postanawia uciec w góry. Dziadek odnajduje ją i obiecuje, że tej zimy pozostawi ją w domu. Heidi nie wie, że wiosną ciotka Deta zamierza zabrać ją do Frankfurtu.
Heidi schodzi z dziadkiem do wioski, by zrobić zapasy na zimę i zdobyć świeży chleb dla babci. Teresa oszukuje Heidi i sprzedaje jej chleb należący do Barbary. Heidi, oskarżona o kradzież, dowodzi swojej niewinności, a Teresa przyznaje się do winy.
Nadchodzi zima. Teresa, Karol i Wilhelm atakują Piotrka po wyjściu ze szkoły. Koźlarz i Heidi chronią się w starej willi dziadka, gdzie Heidi odkrywa miejsce swego urodzenia i odnajduje rodzinne pamiątki.
Pewnego zimowego wieczoru w wiosce pojawia się wilczyca. Mieszkańcy organizują obławę, ale zamiast dorosłej wilczycy znajdują młodego wilczka. Heidi i dziadek ocalają wilczka przed strzelbami wieśniaków, odprowadzają go w góry i oddają matce.
Karol i Teresa kradną skarb Piotrka. Heidi wymyśla sposób, by sprawcy przyznali się do winy. Piotrek odzyskuje skarb i razem z Heidi świętuje zwycięstwo w domku na drzewie. Niestety nie wie, że jest śledzony przez Wilhelma.
Karol zajmuje domek Piotrka, podczas gdy na miejscu nie ma gospodarza. Piotrek postanawia walczyć o swoje, ale Heidi wymyśla lepszy sposób na nieproszonych gości. Piotrek odzyskuje domek z pomocą dziadka i namawia Karola, by zbudował sobie własny fort.
Po ataku wilka koza Kellerów traci mleko. Właścicielka zamierza sprzedać Słoneczko rzeźnikowi. Heidi zdobywa błękitną lucernę, która przywraca kozie mleko. Widząc jej podejście do zwierząt, Piotrek obiecuje zrobić z Heidi koziego generała.
Heidi zwycięsko przechodzi próbę i zostaje kozim generałem! Tymczasem w chacie zjawia się Deta i przekonuje dziadka, że w mieście czeka dziewczynkę lepsza przyszłość. Heidi wyjeżdża do Frankfurtu przekonana, że niebawem powróci w góry.
Heidi przybywa z ciotką do domu pana Sessemanna. Tam poznaje pannę Rottenmeier, guwernantkę Klary, która niechętnym okiem patrzy na dziecko z gór. Heidi czuje, że nie pasuje do otoczenia, ale wkrótce poznaje Klarę. Dziewczynki przypadają sobie do gustu, a Klara zna sposób, jak przekonać do Heidi pannę Rottenmeier.
Heidi tęskni do gór i próbuje zobaczyć je z najwyższego punktu w mieście. Wymyka się z domu, aby wspiąć się na dzwonnicę, niestety nawet stamtąd nie może dostrzec gór. Heidi zyskuje nowego przyjaciela, kataryniarza Rudiego, i przynosi do domu dwa kocięta bez wiedzy panny Rottenmeier.
Panna Rottenmeier odkrywa w domu kocięta. Za karę zamyka Heidi w piwnicy i poleca Sebastianowi pozbyć się zwierząt. Heidi ocala kocięta, a Rudi obiecuje się nimi zaopiekować. Klara postanawia ponownie nauczy się chodzić, by razem z Heidi pojechać w góry.
Heidi pomaga Klarze wstać z wózka, a pan Sesemann wraca do domu i poznaje przyjaciółkę córki. Pod wpływem panny Rottenmeier pan Sesemann rozważa odesłanie dziewczynki w góry. Klara wymyka się do cukierni, by kupić tacie ulubiony tort i wyprosić pozostawienie Heidi w domu. Po odnalezieniu Klary pan Sesemann widzi, jak jego córka samodzielnie stoi pierwszy raz od lat!
Klara i Heidi rozpoczynają domową edukację. Dla Heidi jest to nie lada wyzwanie, a pan Bakker nie ułatwia jej zadania. Klara pomaga Heidi opanować alfabet, jednak to nie wystarcza. Zapada decyzja, że każda z dziewcząt będzie pobierać oddzielne lekcje.
Podczas lekcji z Heidi pan Bakker testuje swoją nową metodę szybkiej nauki pisania i czytania, która jednak nie przynosi efektów. Gdy babcia Klary uświadamia sobie, jak okrutna i bezsensowna jest metoda pana Bakkera, zwalnia nauczyciela dziewczynek. Heidi uczy się czytać podczas pracy nad sztuką, któtrą dziewczynki wystawiają razem z babcią.
Stosując prostą i praktyczną metodę, babcia sprawia, że Heidi opanowuje sztukę czytania. Aby uczcić ten sukces, dziewczynki z babcią i Sebastianem urządzają piknik w parku.
Od wypadku w parku Klara bardzo posmutniała i zamknęła się w sobie. Heidi i babcia Klary robiły wszystko, żeby ją rozweselić, ale na próżno. W końcu Heidi zrozumiała, że już nigdy nie zobaczy dziadka, i rozpłakała się. Klarze zrobiło się żal przyjaciółki, postanowiła ją przeprosić i pokazała jej, co osiągnęła dzięki ćwiczeniom.
Podczas nieobecności panny Rottermeier Heidi przekonała ciocię Detę i Sebastiana, żeby zabrali ją i Klarę do parku. Sebastian bardzo nieudolnie przygotowywał się do wyznania miłości Dete. Tymczasem dziewczynki udały się do kóz. Heidi zobaczyła małego koziołka, który był bardzo słaby. Bojąc się o jego życie, dziewczynka wykradła go i zabrała do domu.
Haidi nie zdążyła odprowadzić koziołka do parku przed przyjazdem panny Rottenmeier. Guwernantka postanowiła zrezygnować z pracy. Klara była bardzo nieszczęśliwa z tego powodu. Kiedy Heidi znalazła list do taty Klary, uciekła z domu, żeby panna Rottenmeier mogła zostać z Klarą. Na szczęście w porę ją znaleziono, a panna Rottenmeir zmieniła zdanie i została.
Pan Sesemann wrócił na lato do domu. Widząc, jak jego córka Klara jest bardzo przywiązana do Heidi, postanowił adoptować dziewczynkę. Jednak kiedy Heidi zrozumiała, że wtedy już nigdy nie będzie mieszkała z dziadkiem w górach, uciekła na podwórze i ukryła się na drzewie.
Panna Rottenmeier bardzo się przestraszyła, bo zobaczyła ducha. Pan Sesemann razem z Sebastianem postanowili go złapać. Jakież było ich zdziwienie, kiedy okazało się, że tym duchem jest Heidi, Dziewczynka lunatykowała, bo bardzo tęskniła za dziadkiem. Klara wpadła na pomysł, żeby Heidi napisała list do dziadka i zaprosiła go do Frankfurtu.
Po roku spędzonym we Frankfurcie, Heidi zaczęła bardzo tęsknić za dziadkiem i domem. Zupełnie się załamuje, kiedy odkrywa, że ciocia Dete nigdy nie wysłała jej listów do dziadka. Klara widząc rozpacz przyjaciółki, z bólem serca postanawia, że Heidi musi wrócić w góry.
Heidi wróciła do Dorfli, gdzie miała się spotkać z dziadkiem, ale tego samego dnia dziadek na zawsze opuścił wioskę i dolinę. Kiedy dowiedziała się o jego wyjeździe była bardzo nieszczęśliwa. Z pomocą przyszedł jej pan Traber, który umiał obsługiwać telegraf. Dzięki nowemu wynalazkowi, który akurat dotarł do wioski, Heidi mogła powiadomić dziadka, że wróciła.
Heidi była szczęśliwa, kiedy znowu zobaczyła kozy. Czekała ją niespodzianka. Jedna z kóz będzie miała maleństwo. Tymczasem Karol i Wilhelm szukali skamieniałości w Diabelskich Kotłach. Karol wpadł do dołu i nie mógł wyjść. Nadciągała burza. Piotrek pobiegł go ratować. W końcu na świat przyszła mała kózka, którą Heidi nazwała Figlarka.
Heidi i dziadek przenieśli się na zimę do wioski. Pani Keller obrażona na dziadka zakazała mu przychodzić do jej sklepu. Tymczasem Teresa niechcący rozbiła rzeźbę swoich rodziców i ze strachu przed karą uciekła z domu. Heidi poprosiła dziadka, żeby jej poszukał. W końcu znaleźli półprzytomną dziewczynkę, którą ukąsił wąż. Dziadek udzielił jej pomocy, a pani Keller przeprosiła go za swoje zachowanie.
Babcia Piotrka ciężko zachorowała i potrzebne jej było lekarstwo. Piotrek i Heidi poszli do pani Keller i poprosili, żeby je zamówiła. Ponieważ rodzina nie miała wystarczająco dużo pieniędzy, Heidi zapłaciła broszką – jedyną pamiątką po babci. Tymczasem pociąg, którym przewożono lekarstwo, utknął w zaspie. Czy uda się wygrać z czasem i podać babci lekarstwo?
Nawigacja

Ogólne

Czy wiesz, że?

  • Ciekawostki
  • Wpadki
  • Pressbooki
  • Powiązane
  • Ścieżka dźwiękowa

Fabuła

  • Opisy
  • Recenzje
  • Słowa kluczowe

Multimedia

Pozostałe

Zarządzanie