Poetycka wizja stolicy Grecji, w której historia i zabytki mieszają się z dniem dzisiejszym i cywilizacyjnymi problemami wielkich miast. Angelopoulos w kilku scenach opisuje życie w Atenach, portretuje tłumy turystów wspinających się na Akropol, ukazuje nowe stanowiska archeologiczne, ale także przygląda się mieszkańcom wykonującym zwykłe czynności. Opowiada o historii miasta, jego założycielach, czasach świetności, ale też tragediach: okupacji tureckiej i niemieckiej oraz wojnie domowej z lat czterdziestych XX wieku.