Trzynastolatek zostaje oskarżony o morderstwo koleżanki z klasy. Jego rodzina, terapeutka i prowadzący sprawę detektyw zadają sobie pytanie o to, co naprawdę się stało.
Stephen Graham (Eddie Miller), Hannah Walters (pani Bailey) i Jo Hartley (pani Fenumore) pojawili się razem prawie 20 lat wcześniej w filmie This Is England (2006), odpowiednio jako Combo, sprzedawca w sklepie obuwniczym i mama Shauna, Cynth.
Owen Cooper wcielił się w rolę 13-letniego Jamiego, mimo że w prawdziwym życiu był o 2 lata starszy.
Panią Bailey gra Hannah Walters, która w prawdziwym życiu jest żoną Stephena Grahama (Eddie Miller). Walters pojawia się w wielu filmach i serialach telewizyjnych, w których jej mąż odgrywa główną rolę, w tym This is England (2006), Funny Cow (2017), Walk Like a Panther (2018), Time (2021-serial telewizyjny), Boiling Point (2021) i A Thousand Blows (2024-serial telewizyjny).
Adolescence żegna się z emocjonalnym wykonaniem „Through the Eyes of a Child” Aurory, które opisuje utratę (i późniejszą tęsknotę za) "dziecięcą duszą". Reżyser Barantini usłyszał piosenkę po raz pierwszy mniej więcej w czasie, gdy Thorne wysłał mu scenariusz premierowy, a reżyser od razu wiedział, że musi być częścią serialu. „Nie mogłem przestać o niej myśleć”, mówi. „To po prostu absolutnie niesamowite”.
Debiutancka rola aktorska Owena Coopera (Jamie Miller). Stephen Graham był pod takim wrażeniem jego pierwszego przesłuchania, że zwrócił się do współscenarzysty Jacka Thorne'a, gdy Cooper wyszedł z pokoju i powiedział: „Myślę, że to on”. Umiejętności aktorskie, których się nauczył, pochodziły tylko z uczęszczania raz w tygodniu do grupy teatralnej The Drama Mob, której współzałożycielką była gwiazda Coronation Street Tina O'Brien.
Etap pre i post produkcji
Każdy odcinek został nakręcony w jednym ujęciu.
Chociaż każdy odcinek miał mieć 10 ujęć (jedno rano i jedno po południu przez pięć dni), niektóre miały ich więcej z powodu złych startów lub błędów na początku ujęć. Odcinki w takiej formie, w jakiej zostały wydane, miały: Odcinek 1: Ujęć 2 Odcinek 2: Ujęć 13 Odcinek 3: Ujęć 11 Odcinek 4: Ujęć 16
Z powodu problemów z harmonogramem, odcinek 3 został nakręcony jako pierwszy, co oznacza, że Owen Cooper (Jamie) po raz pierwszy wystąpił przed kamerą w scenie terapii, w której ani on, ani Erin Doherty (Bryony) nie mieli więcej niż kilka minut poza ekranem.
Pod koniec odcinka 2 chór dziecięcy śpiewa przejmującą wersję piosenki Stinga z 1987 roku „Fragile”. Dzieci śpiewające tę piosenkę to uczniowie szkoły, w której kręcony jest odcinek 2, Minsthorpe Community College w South Elmsall, West Yorkshire. Nagrali piosenkę w Production Park, South Kirkby (miejsce akcji posterunku policji) w listopadzie 2024 roku. Podczas nagrania dołączyła do nich Emilia Holliday, która gra zamordowaną dziewczynę Katie, która śpiewa ostatnią część piosenki.
Każdy odcinek miał trzy tygodnie czasu produkcyjnego, a ostatni tydzień był przeznaczony na filmowanie. Z tego powodu na filmowanie finalnego produktu przeznaczono pięć dni, po dwa na dzień. Odcinek 1 ukończono dopiero przy drugim ujęciu; pozostałe trzy ukończono przy ostatnim.
Lokalizacja zdjęć
Filmowano głównie w South Kirkby, West Yorkshire od lipca do września 2024 r. Zdjęcia zewnętrzne domu rodziny Millerów zostały nakręcone w prawdziwym domu w South Kirkby, ale posterunek policji był planem zbudowanym w Production Park, South Kirkby. Sceny szkolne zostały jednak nakręcone w prawdziwej szkole, Minsthorpe Community College w South Elmsall, wykorzystując prawie 200 dzieci ze szkoły jako statystów. Niektóre zdjęcia plenerowe serialu zostały nakręcone w South Elmsall, Wakefield i w Londynie.
Pozostałe
Jamie nazywający psycholog Briony (Erin Doherty) „naprawdę elegancką” i wspominający, że „odprawia strażnika niczym królowa” w odcinku trzecim, może być to nawiązaniem do roli Erin w serialu The Crown, księżniczki Anny.
31 marca 2025 r. biuro premiera Wielkiej Brytanii Keira Starmera ogłosiło, że serial będzie wyświetlany we wszystkich brytyjskich szkołach średnich.
Film został stworzony przez Stephena Grahama w odpowiedzi na nagły wzrost przestępczości z użyciem noża w Wielkiej Brytanii, w tym morderstwa Elianne Andam i Avy White. Postanowił stworzyć dramat badający motywy ekstremalnych aktów przemocy wobec dziewcząt dokonywanych przez młodych chłopców.