Książę Edmund „Czarna Żmija” spóźnia się na bitwę pod Bosworth, podczas której przypadkowo zabija swojego wuja, króla Ryszarda III. Kiedy próbuje ukryć zwłoki króla w pobliskiej chacie, spotyka rannego szlachcica i obiecuje ukryć go w zamian za okup.
Po tym, jak ziemie należące do Edmunda zostają podarowane przez króla naczelnemu dowódcy wojsk – Douglasowi McAngusowi – Czarna Żmija postanawia zemścić się na znienawidzonym szkocie. W tym celu planuje morderstwo mające odbyć się podczas występu trupy teatralnej.
Ktoś zabija kolejnych angielskich arcybiskupów. Edmund ma nadzieję, że kolejnym arcybiskupem Canterbury zostanie Harry, dzięki czemu on zostanie jedynym dziedzicem angielskiego tronu. Niespodziewanie dla wszystkich król mianuje arcybiskupem Czarną Żmiję.
Król Ryszard IV potrzebuje sojuszu z Hiszpanią. By zapobiec wojnie i zbliżyć do siebie oba kraje, władca postanawia ożenić Edmunda z hiszpańską księżniczką.
W Europie rozprzestrzenia się zaraza. O sprowadzenie plagi obwinia się czarownice. Chcąc udobruchać lud, książę Harry sprowadza na dwór słynnego łowcę czarownic. Wkrótce Edmund zostaje uznany za czarownika i aresztowany.