Opisy filmu

Anonimowy

• Opis dystrybutora
• 2008-06-01

Zosia (Ilona Ostrowska) jest czterdziestoletnią kobietą, żyjącą szczęśliwie w swoim drugim związku z mężczyzną swoich marzeń, Kubą. Wspólnie wychowują córkę z pierwszego małżeństwa Zosi, Florkę. 1 stycznia 2000 roku przynosi w jej życiu drastyczną zmianę. Okazuje się, że wypowiedziane w skrytości ducha marzenie, aby cofnąć czas i inaczej pokierować życiem, spełnia się. Po przebudzeniu Zosia widzi na kalendarzu rok 1987. Wraca do czasów, gdy była żoną swojego byłego męża Pawła, Florki nie było jeszcze na świecie, a Kuba nigdy o niej nie słyszał.

Hsi_Nao

• Opis dystrybutora
• 2008-09-10

Zosia kończy czterdzieści lat i w dniu swoich urodzin wypowiada życzenie – chce być znowu młoda. Choć w życiu bywa tak, że czasami nasze marzenia się spełniają, to jednak na dosłowne potraktowanie swojej prośby bohaterka nie była przygotowana. Być może przeniesienie się w czasie jest dobrym momentem na naprawienie błędów młodości, ale z pewnością jest również szokującym zderzeniem z nieistniejącą już rzeczywistością.

tompawel

• Opis dystrybutora
• 2009-01-16

Film o przenoszeniu się w czasie, teleportacji do PRL-u i miłości ponadczasowej. Nowa komedia Juliusza Machulskiego – kultowego reżysera Seksmisji, Vabanku i Kilera. Zosia jest kobietą szczęśliwą. Wyszła drugi raz za mąż, razem z Kubą – mężczyzną idealnym – wychowują Jej córkę z pierwszego małżeństwa. Co prawda w okolicy plącze się jeszcze były mąż, jednak nic nie jest w stanie zakłócić rodzinnego szczęścia. Zosia myśli tylko o jednym: czemu nie spotkała Kuby wcześniej? A gdyby tak udało się… cofnąć czas?

Anonimowy

• Opis dystrybutora
• 2009-04-10

Zosia (Ilona Ostrowska) jest kobietą szczęśliwą. Wyszła drugi raz za mąż i razem z Kubą – mężczyzną idealnym – wychowują jej córkę z pierwszego małżeństwa, 12-letnią Florentynę. Co prawda w okolicy plącze się jeszcze mocno kłopotliwy były mąż Darek (Robert Więckiewicz), jednak nic nie jest w stanie zakłócić rodzinnego szczęścia. Zosia ma do losu pretensję tylko o jedno – że nie poznała Jakuba wcześniej. Pewnego noworocznego poranka budzi się... w maju 1987 roku, u jej boku leży Darek, córki nie ma jeszcze na świecie, a za oknem panuje schyłkowy PRL! Kiedy Zosia zrozumie, że to nie jest to senny koszmar, przystąpi do działania. Po pierwsze: musi szybko uwolnić się od męża-tyrana, po drugie: wcześniej spotkać Kubę. Ale skoro Florki nie ma na świecie, a przecież Zosia bardzo jej pragnie, to musi ją mieć z Darkiem…