Piekielnie czarny film 10
Ostatnimi czasy w sklepach internetowych pojawiła się "srebrna kolekcja", a wśród nich takie klasyki, jak Poszukiwacze, Chłopcy z ferajny i właśnie Sokół maltański Johna Hustona, reklamowany przez dystrybutorów jako "najwybitniejszy film kryminalny w historii kina". Postanowiłem wydać bodajże cztery dyszki, aby móc się o tym przekonać.
Film powstał na podstawie powieści Dashiella Hammetta. Opowiada historię prywatnego detektywa - Sama Spade'a (Humphrey Bogart), który wraz ze swoim wspólnikiem zostają wynajęci przez panią O'Shaughnessy, która poszukuje swojej siostry. Jednak okazuje się, że chodzi o odnalezienie bezcennej szesnastowiecznej statuetki... Jest to debiut Johna Hustona (twórcy między innymi Skarbu Sierra Madre czy Honoru Prizzich) i jedna z ważniejszych ról Humphreya Bogarta.
Może na początku wspomnę, że wcześniej z filmami noir się nie spotkałem. Powiem nawet więcej, nie miałem pojęcia, o czym właściwie jest ten gatunek. Sokół maltański był pierwszy. Dalsza część recenzji będzie raczej pieśnią pochwalną na cześć obrazu.
Poznajcie kryminał doskonały, taki, w którym wszystko jest dopięte na ostatni guzik. Film, który nie tylko was ogromnie zaskoczy, ale będziecie myśleć nad nim na okrągło. Jest mnóstwo filmów, które bardzo się zestarzały, ale Sokolik na pewno do nich się nie zalicza.
To, co jest najwspanialsze w filmie, to sam klimat, jego niezwykła i niepowtarzalna atmosfera całkowitej niepewności do ostatnich minut. Otaczające niebezpieczeństwo, tajemnica, zagadka, podejrzani, ciemne uliczki, cyniczny Humphrey Bogart to cały asortyment Sokoła maltańskiego. Szybkie, niestabilne ruchy kamer jeszcze bardziej potęgują ogarniętą atmosferę niepewności, strachu. W miarę upływania minut chcemy coraz bardziej wiedzieć, co się stanie na końcu, chcemy być po prostu zaskoczeni, a zapewniam, ten genialny film noir to zaskoczenie przyniesie. Obraz ten stał się niejako "prekursorem" przyszłego kina kryminalnego.
Kolejna sprawa. Aktorstwo. Jest doskonałe, bez żadnych zarzutów. Humphrey Bogart jest niedościgniony, perfekcyjny w swojej grze. Dziwię się, dlaczego nie dostał żadnych nominacji do nagród. Ale przecież i tak nagrody nie decydują o poziomie aktorskim, prawda? Rolę Bogarta w Sokole i Casablance uznaje za najlepsze w jego dorobku.
Może teraz kilka słów o wydaniu DVD. 2-płytowa edycja specjalna filmu obfituję w szereg ciekawych dodatków między innymi: głęboka analiza sprawy - wnikliwe dodatki specjalne, film dokumentalny - Sokół Maltański: Jedyny w swoim rodzaju, pan Robert Osbourne zapowiada zbliżające się atrakcje: Zwiastuny filmowe z Humphreyem Bogartem; gagi z planu; próby; charakteryzacje i inne.
Reasumując. The Maltese Falcon to absolutnie bezbłędne arcydzieło, najlepszy film noir, jaki oglądałem (choć to także dość śmiała teza, ze względu na to, że do tej pory widziałem niewielką ilość obrazów tego gatunku, ale raz się żyje i w każdej chwili zdanie będę mógł zmienić). Polecam szczególnie osobom lubiącym kryminały/dreszczowce, thrillery Alfreda Hitchcocka. To obraz, z którego przyszli twórcy kryminału powinni brać przykład.
Bardzo dobry film z legendarną i kultową kreacją Humphreya Bogarta jako Sama Spade’a. Bardzo podobała mi się intryga w jaką został wplątany główny bohater i byłem strasznie ciekaw, jak to wszystko się zakończy. Zgadzam się z kolegą niżej, że film trzyma do samego końca i nie puszcza, w przeciwieństwie do tych współczesnych filmów, które są pełne efektów specjalnych, ale aktorzy i fabuła leżą oraz kwiczą. Statuetka "Sokoła Maltańskiego" nawet w dzisiejszych czasach wygląda okazale i można ją wykorzystać do rozdania jakichkolwiek nagród. Oczywiście nazwałbym ją imieniem głównego aktora filmu z 1941 roku. Te stare filmy są tak fajne, że można do nich wracać i wracać! A omawiany przeze mnie tytuł nie należy wcale do wyjątków. Polecam każdemu fanowi kryminału. Osobiście uwielbiam noir!