Stary, opuszczony od dawna dworek na odludziu jest zamieszkały przez znudzone, osamotnione duchy, które chciałyby trochę pograsować, ale nie mają możliwości, bo są tak dobre w swych fachu, że wystraszyły już wszystkich w okolicy. Jeden z nich podczas czytania gazety zauważa ogłoszenie Kompanii eksterminującej duchy i wpadają na pomysł, aby dla rozrywki zaprosić do siebie ekipę pogromców duchów. Dzwonią więc do Kaczora Donalda, Myszki Miki oraz Goofy'ego i wynajmują ich do pracy. Widząc, że ich ewentualni pogromcy są niezbyt rozgarnięci, marnej postury i że dość niezbornie zabierają się do dzieła, przybywając na nich ze starą pukawką i pałkami, nabierają przekonania, że i tym razem wystraszenie delikwentów to łatwizna. Upiory bawią się świetnie, robiąc durniów z pogromców aż do chwili, gdy Goofy spuszczony ze schodów w starej komodzie, zmiata po drodze kaczora i myszkę i wszyscy wpadają w spiżarnię wypełnioną beczkami z melasą i mąką. Beczki się rozbijają. a ekipa oblepiona ich zawartością zaczyna do złudzenia przypominać potępieńców nie z tego świata.