Grupka ludzi leci na Księżyc. Po wylądowaniu miejscowi biorą ich do niewoli.
Obsada i ekipa
  • Georges Méliès w 1898 roku założył w Montreuil pod Paryżem pierwsze atelier filmowe.
  • Georges Méliès lubił wykonywać wszystko sam: tworzył scenografię, ustalał kostiumy, był aktorem i reżyserował.
Okoliczności
  • Wszystkie filmy reżysera były ręcznie kolorowane w pracowni pani Elizabeth Tulie, która zatrudniała dwieście pracownic zarabiających jednego franka dziennie.
Etap pre i post produkcji
  • W filmie użyto techniki płynnego przenikania się ujęć, montażu zdjęć oraz łączenia oddzielnie nakręconych obrazów (podwójna ekspozycja, maskowanie).
Pozostałe
  • Taśma filmowa mierzyła 257 metrów, co na tamte czasy było niebywałą długością.
  • Jeden z pierwszych filmów science fiction gdzie została pokazana pierwsza animacja w filmie.
  • Film powstał tylko z trzydziestu scen.
  • W 1995 roku sceny z filmu wykorzystano w wideoklipie grupy Queen „Heaven For Everyone” wyreżyserowanym przez Davida Malleta.
  • Czternastominutowy film na tamte czasy uznawany był za zbyt długi. Uważano, że ludzie nie są w stanie wytrwać tyle podczas jednego seansu.
  • Film uznawany jest za pierwowzór filmów z gatunku science fiction.
  • Twarz księżyca to twarz samego Meliesa. Był to pierwszy taki efekt w kinematografii.
  • W filmie wykorzystano motywy ze znanych powieści – „Pierwsi ludzie na Księżycu” Herberta G. Wellsa i „Podróż na Księżyc” Juliusza Verne'a.
  • Film cieszył się ogromnym powodzeniem i dzięki niemu reżyser Georges Méliès zdobył międzynarodową sławę.
  • Grupa rockowa The Smashing Pumpkins wykorzystała sceny z filmu w utworze „Tonight, Tonight”.
  • Georges Méliès wprowadził kolor do filmu, ręcznie barwiąc klatki filmowe.
  • Odrestaurowany film miał uroczystą premierę podczas otwarcia 64. edycji Festiwalu w Cannes, która odbyła się 11 maja 2011 roku. W momencie premiery filmu pokazom zawsze towarzyszył muzyk na scenie, który grał „modne melodie”. W 2011 roku towarzyszyła niememu filmowi oryginalna ścieżka dźwiękowa skomponowana przez grupę Air.
  • Film trwa około kwadransa i jest owocem trzymiesięcznej pracy.
  • Georges Méliès stworzył pierwszy trik filmowy. Filmował ruch pojazdów na Place de l’Opéra i aparat zaciął mu się na chwilę i w rezultacie na ekranie omnibus zamienił się nagle w… karawan, który przez czas zatrzymania kamery zajął miejsce omnibusu.
  • Film był pokazywany na całym świecie, jednak Méliès nie uzyskiwał z tego żadnych korzyści, ponieważ tuż po premierze taśma została skradziona i skopiowana w tajnej pracowni. Następnie kopie wysłano do wielu amerykańskich kin.
  • Georges Méliès miał kłopoty finansowe i zburzono jego teatr, w konsekwencji czego z rozpaczy spalił wszystkie swoje filmy, łącznie około pięciuset negatywów.
  • Jeden z pierwszych filmów, jaki znalazł się na liście „1001 filmów, które trzeba zobaczyć przed śmiercią”, wydanej przez Stevena Schneidera.
  • Jak na tamte czasy i film krótkometrażowy, miał ob niebywale wysoki budżet – szacowany na około 30 000 franków.
  • 108 lat od ukazania się filmu w 2010 roku przeprowadzono jego całkowitą renowacje. Lobster Films i fundacje Groupama Gan dla kina oraz Technicolor na rzecz dziedzictwa kinematograficznego wspólnie podjęły bardzo kosztowną renowację – za około 400 000 euro.
  • Film jest najbardziej znanym dziełem wśród 520 filmów autorstwa reżysera Georges'a Mélièsa.
  • Turner Classic Movies (TCM) pokazał dwunastominutową opowiadaną wersję tego filmu z muzyką. Narracja była w języku angielskim z francuskim akcentem, ale łatwo ją zrozumieć.
  • W 2016 roku Lobster Films wydało nową edycję filmu – z trzema ścieżkami dźwiękowymi skomponowanymi przez Jeffa Millsa, Roberta Izraela i Doriana Pimpernela, a także ulepszoną wersję.
  • Georges Méliès miał wersję filmu pokolorowaną ręcznie z atramentami anilinowymi. Długo uznawano ją za zaginioną, jednak bardzo uszkodzona szpula została znaleziona w Barcelonie w 1993 roku. Był konieczny prawie rok pracy do ponownego złożenia fragmentów 13 375 klatek z filmu z 1902 roku i przywrócenia ich. Do tej odbudowy wykorzystano oryginalną czarno-białą kopię należącą do rodziny Mélièsów i odpowiednik należący do CNC. Te dwa elementy zostały zdigitalizowane we Francuskim Archiwum Filmowym.
  • Produkcja została uznana przez gazetę „The Village Voice” za jeden ze stu najważniejszych filmów XX wieku, zajmując 84. miejsce.
  • Kiedy wyprodukowano film, aktorzy występowali anonimowo i ich nazwiska nie były zamieszczane w napisach początkowych i końcowych.
Więcej informacji

Proszę czekać…