Life During Wartime jest luźną kontynuacją i pewnego rodzaju wariacją na wcześniejsze Happiness. Tym razem reżyser pracował z zupełnie innymi aktorami, mimo, że znów opowiada tutaj o toksycznej rodzinie Jordanów, tyle, że 10 lat później. Jordanowie wciąż zmagają się z bolesną przeszłością. Bohaterowie nie umieją poradzić sobie do końca z rzeczywistością, co stanowi dla Solondza niewyczerpane źródło komizmu i ironii, podszytych jednak współczuciem i zrozumieniem. Reżyser buduje trzy równorzędne narracje, w których siostry Jordan próbują odnaleźć miłość, zapomnieć o tym, co było i zacząć wszystko od nowa. Joy opuszcza swojego nowego partnera i chce uniezależnić się od matki i sióstr, wciąż jednak prześladuje ją widmo jej eks. Trish wychowuje samotnie swoje dzieci i pewnego dnia musi powiedzieć dorastającemu synowi prawdę – ojciec żyje i był skazany za pedofilię. W tym czasie Helen odgrywa przed rodziną ofiarę i zmaga się ze swoim wielkim hollywoodzkim sukcesem.