Jomar ma depresję. Kiedyś był zawodowym narciarzem, miał żonę i dziecko, dziś już nic z dawnego życia mu nie zostało. Bohater filmu Langlo, jeśli tylko może, nie rusza się ze swojego łóżka. Je w nim, pali skręty, pije wódkę, ogląda programy o niebezpiecznych tunelach wykutych w skale. Na "wyspie", na której żyje, czasem również pracuje - sprzedaje bilety na narciarski wyciąg, którym się opiekuje. Wszystko się zmienia, gdy Jomar dowiaduje się, że gdzieś na północy żyje prawdopodobnie jego syn. Potem jeszcze tylko wybucha pożar i już ojciec w depresji może ruszyć w drogę. Jedzie po bezdrożach, przez śnieg, najpierw skuterem, potem saniami.