„Slučajni sin” (Zwyczajny syn) to autobiograficzna opowieść Roberta Zubera. Współautor filmu wychował się w adopcji, co nie miało dotychczas dla niego większego znaczenia, jako że przez przybranych rodziców otoczony był głęboką rodzicielską opieką. Jednak po śmierci przybranej matki biurokratyczny aparat usiłuje przekonać go, że w istocie nie ma on rodziców. W trzydzieste pierwsze urodziny Robert decyduje by jednoznacznie wyjaśnić swoje rodzinne sprawy. Nawiązuje kontakt ze swą biologiczną matką i próbuje dowiedzieć się, co wydarzyło się w jego wczesnym dzieciństwie. Jednocześnie usiłuje dociec, kto jest jego biologicznym ojcem, choć poszukiwania te pełne są niespodzianek.