W 1992 r., podczas trwania wojny domowej w byłej Jugosławii, na podstawie umowy z rządem Włoch, grupa 45 dzieci z domu opieki „Ljubica Ivezić” opuściła oblężone Sarajewo. Pobyt w Italii miał być tymczasowy, dzieci miały wrócić do Bośni i Hercegowiny po zakończeniu działań wojennych. Tymczasem po upływie 15 lat, poprzez opowieści pięciorga z nich dowiadujemy się, że nie wróciły. I choć dręczy je nostalgia za starym krajem to zapomniały już ojczystej mowy, mają nowych przyjaciół, nową rodzinę i ojczyznę.