Gdzieś, nie wiadomo gdzie, istnieje miasteczko zwane Gile. Senne, urocze, ciche i odosobnione. Jednocześnie zwykłe i niezwykłe. Otoczone potężnym murem, odgradza swoich mieszkańców od reszty świata. Mury miasta przekraczają tylko wszędobylskie kruki oraz tajemnicza, zakapturzona grupa ludzi, zwana – Toga. Właściwie za murami ukryte jest nie tylko same miasteczko, ale cały wielki obszar pełen zieleni i nieprzebytych lasów, a wraz z nim pewien wiekowy kompleks budynków ze starą wieżą zegarową, zwany po prostu „starym domem”. W tym to właśnie domu, raz na kilka lat, zdarza się cud. Cud narodzin. W którymś z opuszczonych pokoi pojawia się kokon, z którego przychodzi na świat nowa Haibane. Haibane z pozoru wyglądają jak zwykli ludzie. I wiedzą, że kiedyś byli ludźmi. Jednak już pierwszego dnia po narodzinach, na ich plecach pojawiają się dwie pulsujące rany, które w ciągu kilku godzin zostają przebite przez skrzydła; wielu z nas nazwałoby je zapewne - „anielskimi”. Dnia drugiego, gdy gorączka mija, nad głową nowego Haibane umieszczana jest aureola.