Paryski burdel dla kobiet wita pojawienie się nowej twarzy, nowego żigolaka, byłego aktora, który przeszedł na męską prostytucję. Dołączył więc do zespołu pracujących tam starych i nieatrakcyjnych mężczyzn. Niedługo to powoduje, że do establishmentu przybywają kobiety o szczególnej wrażliwości.
| Reżyseria | Ocena | |
|---|---|---|
|
|
Pierre Chevalier | |
| Scenariusz | Ocena | |
|
|
Marius Lesoeur | |
| Producenci | Ocena | |
|
|
Marius Lesoeur
producent
|
|
| Aktorzy | Ocena | |
|
|
Alix Mahieux
Madame Rachel
|
|
|
|
Daniel Darnault
Adrien Bastagne
|
|
|
|
Pierre Taylou
Narcisse
|
|
|
|
Jean-Michel Dhermay
Coquelicot
|
|
|
|
Alphonse Beni
Ange Noir
|
|
|
|
Michel Charrel
Dudule
|
|
|
|
Gisèle Grandpré
Pani de La Motte
|
|
|
|
Monica Swinn
Alba Ory
|
|
|
|
Doris Thomas
Księżna
|
|
|
|
France Nicolas
Technokratka
|
|
|
|
Lynn Monteil
Technokratka
|
|
|
|
Mathilde Ceccarelli
Szefowa policji
|
|
|
|
Conchetta Gianetto
Oberżystka
|
|
|
|
Robert Favart
Ojciec feministki
|
|
|
|
Claude Boisson
Hiszpański pensjonariusz
|
|
|
|
Claude Sendron
Pan Ory
|
|
|
|
Roger Darton
Przyjaciel homoseksualisty
|
|
|
|
Gillian Gill
Tańczący tango
|
|
|
|
Sam Marée
Transwestyta
|
|
|
|
Sophie Bernard | |
|
|
Françoise Quentin
Żona Narcisse
|
|
|
|
Catherine Lafferière
Feministka
|
|
|
|
Aurora Maris | |
|
|
Chantal Broquet
Kręcona Angielka
|
|
|
|
Josette Servouin | |
|
|
Monique Bérault | |
|
|
Michel Breuil | |
|
|
Jesús Franco | |
|
|
Daniel Lesoeur | |
| Zdjęcia | Ocena | |
|
|
Gérard Brissaud | |
| Kompozytorzy | Ocena | |
|
|
André Bénichou | |
| Kostiumy | Ocena | |
| Montaż | Ocena | |
|
|
Roland Grillon | |
| Muzyka | Ocena | |
| Charakteryzacja | Ocena | |
| Scenografia | Ocena | |
| Dźwięk | Ocena | |
| Efekty specjalne | Ocena | |
| Pozostała Ekipa | Ocena | |
Ogólne
Czy wiesz, że?
- Ciekawostki
- Wpadki
- Pressbooki
- Powiązane
- Ścieżka dźwiękowa
Pozostałe
- Komentarze
- Nagrody
- Wiadomości
- Wytwórnie
- Seanse TV
- Repertuar
- Inne strony www
Proszę czekać…
