Moi y'en a vouloir des sous 1973

Konflikty społeczne są w pełnym rozkwicie. Adrien Colbart (Bernard Blier), prezes potężnego CGI, uważany jest za przywódcę związkowego o radykalnych tendencjach. Jego siostrzeniec Benoît Lepape (Jean Yanne) jest cichym człowiekiem, który pracuje jako analityk finansowy w grupie przemysłowej. Wbrew temu, co myśli jego wujek, nie jest wrogo nastawiony do robotników. Z drugiej strony widzi demonstracje i transparenty jako „wybryki”. Po niefortunnym posunięciu Lepape zostaje zwolniony przez przykutego do wózka inwalidzkiego, Chourasa (Fernand Ledoux). Idzie do wuja i wyjaśnia mu swoją strategię: „przeciwko kapitalizmowi używaj kapitalizmu”. Przekonuje go do zainwestowania funduszy związkowych w odnoszący sukcesy biznes rowerowy. Mając te same fundusze i dochody z rowerów, Lepape wkrótce otworzył fabrykę modeli elektroniki. Kristo