Super 2010

5/10

Gunn dalej bawi się elementami znanymi już z "Robali", oprócz połowy obsady z tamtego filmu mamy więc pełno dziwactw, obrzydliwości i gore. Jednak jego bezkompromisowość bardziej pasuje do horroru komediowego niż komediodramatu. "Super" przegrywa w scenie z kolejką pod kinem, wtedy już wiemy, że nie mamy do czynienia z nieudacznikiem jak w "Kick-Ass" czy osobą chorą umysłową jak w "Defendor" ale ze zwykłym psychopatą.

Od tej sceny trudno przejmować się losami jak się później okaże dwójki psychopatów, film chciałby aspirować do satyrycznego nawiasu jaki mają w sobie np "Urodzeni mordercy", porusza tematy fanatyzmu religijnego czy sterowania tłumem przez telewizje. Ale tak naprawdę jego osią jest rozpaczliwy krzyk o pomoc człowieka który nic nas nie obchodzi bo zawsze znajdzie się powód abyśmy oberwali od niego kluczem francuskim.

Chciałbym napisać, że film w którym przemyka Nathan Fillion walczący mocą Jezusa Chrystusa w imię Boga który mówi głosem Roba Zombie jest dobry, ale jednak Defendor zrobił to znacznie lepiej już nawet nie wspominając o Kick-Assie.