Kiczowata bajeczka dla dzieciaków 2

„Scooby Doo” w reżyserii Raji Gosnella to próba przetworzenia kreskówki o tym samym tytule na pełnometrażowy film z aktorami. Niestety efekt końcowy prezentuje się naprawdę marnie.

Po pierwsze fabuła. Dla dorosłego widza ta produkcja jest po prostu nie do wytrzymania! Film jest kiczowaty, przesłodzony i nudny. Co prawda oryginalne, animowane przygody psa-detektywa również nie są interesujące dla kogoś, kto skończył 10 lat, ale to w niczym nie usprawiedliwia twórców filmu. Mamy liczne dowody na to, że filmy dla dzieci można zrobić tak, by dorośli również mogli się pośmiać. A tutaj bawić się może tylko dziecko o niewysokich wymaganiach…

Drugą sprawą jest gra aktorska, która w niektórych wypadkach ratuje produkcje o kiepskim scenariuszu. „Scooby Doo” się do nich nie zalicza. Oczywiście przed aktorami stało trudne zadanie – musieli wcielić się w przerośniętych dzieciaków o głupkowatych uśmiechach i w obciachowych ciuchach. I albo to ich przeciążyło, albo za bardzo wczuli się w role bohaterów bajki dla dzieci – emocje są sztuczne, dialogi wypadają drętwo… Jednym słowem – tragedia.

Oczywiście film posiada coś, co choć trochę podnosi jego wartość (ale tylko trochę). Chodzi tu o animowanego Scooby’ego i scenografię. Przynajmniej pod tym względem twórcy filmu nie zawiedli. Co prawda ogólna wściekle jaskrawa kolorystyka filmu po pewnym czasie zaczyna męczyć oczy, ale plenery rajskiej wyspy są ładnie pokazane. Dodatkowym plusikiem są efekty specjalne, a przede wszystkim animowany główny bohater, który aktorsko wypada chyba najlepiej z całej ekipy.

Jednak wrażenia po obejrzeniu „Scooby Doo” pozostają mimo wszystko tragiczne. Bez urazów psychicznych film mogą oglądać tylko prawdziwi maniacy serii Scooby’ego i dzieci, którym kolorowe, przesłodzone bajeczki jeszcze się nie znudziły.