Na początku lat trzydziestych ubiegłego wieku Ukraina, będąca w tym okresie republiką Związku Radzieckiego, doświadczyła największej tragedii w swojej historii – Wielkiego Głodu, nazywanego przez Ukraińców Holodomorem, który trwał od 1932 do 1933 roku i był wynikiem celowego działania komunistycznego reżimu, który chciał w ten sposób ukarać chłopów za nieposłuszeństwo. Władze sowieckie siłą pozbawiały ludność pożywienia, plonów, ziarna na zasiewy oraz czegokolwiek, co nadawało się do jedzenia. Zablokowano drogi prowadzące do dużych miast, przy których można było jeszcze kupić niewielkie ilości pożywienia. Lokalny handel żywnością oraz artykułami przemysłowymi został całkowicie zakazany. Obliczono, że w latach 1932-33 z powodu głodu na Ukrainie siedemnaście osób umierało w ciągu jednej minuty, tysiąc osób w ciągu jednej godzin i prawie dwadzieścia pięć tysięcy każdego dnia. Film opowiada tę wstrząsającą historię powołując na świadków tych, którzy cudem przetrwali.