Marny rok

Tytuł mówi wszystko: dla Colleen (odważna kreacja Ellen Barkin), popularnej aktorki, nie był to rok udany. Porzuca więc swoją karierę, oddając się paranoicznej, halucynogennej egzystencji poza zawodowym i społecznym nawiasem. Fabuła jest dla Archera formą penetracji aktorskiego środowiska, sposobnością, by dowiedzieć się czegoś o ludziach, którzy żyją z udawania innych. Kim są jeśli odebrać im to, co ich definiuje, to, co robią najlepiej? Zainspirowany ostatnią płytą PJ Harvey, "White Chalk", reżyser snuje szczerą opowieść o rozczarowaniach i straconych szansach, obsesjach i lękach, a wszystko to w konwencji enigmatycznego, zaprawionego autobiograficznymi paranojami snu. opis dystrybutora