30 filmów w jednym. 5

Film jest w zasadzie zlepkiem różnego typu produkcji sci-fi z lat pięćdziesiątych, zgrabnie wplatanych w główny wątek ataku kosmitów na kino. To pomieszanie z poplątaniem zajmuje niemal połowę, trwającego jedynie 78 minut obrazu i po pewnym czasie ma się już dość tych wstawek.

Jest to kino raczej familijne, komediowe gdzie widz podśmiewa się z przygłupich kosmitów i ich kolejnych wpadek. Jako parodia wszelkiego typu sci-fi. wypada nieźle i na nic więcej nie możemy tu liczyć.

Efekty specjalne nie są czymś oszałamiającym, ale takie właśnie miały być. Gumowi kosmici i sztuczny statek zrobiono kiczowato, a przez to śmiesznie. Od razu widać, że są to poprzebierani ludzie, z plastikowymi pistoletami.

Co ciekawe nieźle na tym tle wypada gra aktorska. Ograniczony budżet zmusił reżysera do zaangażowania aktorów nie mających doświadczenia. Ze swoich ról wywiązali się nieźle, choć nie było to nic ambitnego.

Robert Skotak dość oszczędnie dysponuje również pomieszczeniami i dekoracjami. W zasadzie przez cały film, bohaterowie przemierzają ledwie kilka pokoi, salę kinową i dwa schowki. Czasem pojawia się i oprawa dźwiękowa, jednak spokojnie można było ją sobie darować, bo właściwie jej nie zauważamy.

Sumując, film pozytywnie zaskoczył jednak nie jest niczym wybitnym. Zdecydowanie na niedzielne popołudnie w rodzinnym gronie. Największym minusem jest zbyt duża liczba wstawek z innych filmów, co oczywiście zmniejsza koszty, ale za bardzo rozprasza i zaczyna nudzić.