W filmie Hedda Hopper gra kobietę, która adoptuje Zandera i Mamie (Marion Davies). Davies i Hopper po spotkaniu na planie tego filmu, pozostały przyjaciółkami na całe życie.
Marion Davies przypomniała sobie sekwencję cyrkową, w której miała wejść do klatki lwa. Tak bardzo przestraszyła się lwa, że odmówiła. Charlie Chaplin, którego niedawno poznała w Hollywood i który odwiedzał plan zdjęciowy, rzekomo założył jej kostium i zagrał scenę z lwem. Długoletni asystent Daviesa twierdził jednak, że scenę nakręciła raczej kaskaderka. Scena się nie zachowała, ale istnieją fotosy z produkcji przedstawiające Daviesa w cyrkowej scenerii.
Ostatni film Harryego Watsona, który odszedł z filmu i powrócił na scenę wodewilu.
Był to pierwszy film George'a W. Hilla, który wyreżyserował dla wytwórni MGM.
Był to dwudziesty film Marion Davies w którym zagrała sierotę Mamie Smith i pierwszym jej filmem wyprodukowanym w całości na zachodnim wybrzeżu i pierwszą produkcją dla wytwórni MGM.
Etap pre i post produkcji
Produkcja filmu rozpoczęła się pod kierunkiem Clarencea G. Badgera, ale producentowi Williamowi Randolphowi Hearstowi nie spodobało się to, co zobaczył, zwolnił Badgera, spalił materiały i zaczął wszystko od nowa pod okiem George’a W. Hilla jako reżysera. Film z Marion Davies zebrał później dobre recenzje i dobrze radził sobie finansowo.
Pozostałe
Taśma filmowa umieszczona była na 8 rolkach filmowych.
Taśma filmowa mierzyła 2 086 metrów.
Edward Lorusso wyprodukował odrestaurowaną wersję filmu z oryginalnym schematem barwienia i z partyturą Bena Modela w 2021 roku. Kopia została zeskanowana z kopii 35 mm z kolekcji Marion Davies która znajduje się w Bibliotece Kongresu w Waszyngtonie. Wersja ta została wydana na Blu-ray 1 lutego 2022 roku przez Undercrank Productions.
W produkcji na Broadwayu z 1923 roku Alice Brady wcieliła się w Mamie, tę rolę odgrywa w filmie Marion Davies. Premiera spektaklu odbyła się w Empire Theatre 9 kwietnia 1923 roku i miała 80 przedstawień.
Kopie filmu przechowywane są w Cinematheque Royale w Brukseli, Bibliotece Kongresu w Waszyngtonie i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku.