Pressboki

Dramatis personae

Prokurator Agata Szacka (Maja Ostaszewska)

Agata Szacka – uparta prokurator. Równie piękna, co piekielnie inteligentna. Świetnie sobie radzi w męskim świecie. Błyskotliwa i konkretna. Na delikatność pozwala sobie tylko w prywatnych relacjach. Trafi na najtrudniejsze śledztwo w swojej karierze i pierwszy raz w życiu poczuje, czym jest prawdziwy strach.

Komisarz Smolar (Marek Bukowski)

Sławek Smolar to pozbawiony złudzeń, cyniczny komisarz policji. Klasyczny gliniarz ousider, nieprzekupny, samotnik z wysokim poziomem testosteronu. Gdy raz złapie trop nie odpuszcza. Nie boi się nikogo i niczego. Ma tylko jeden czuły punkt – słabość do Agaty Szackiej.

Witold (Andrzej Seweryn)

Witold Osuchowski – wysoko postawiony prezes firmy doradczej. Bardzo wpływowy i bardzo wyrachowany. Niebezpieczny człowiek z tajemniczą przeszłością. Wśród klientów i współpracowników budzi szacunek przemieszany z lękiem. Wielki manipulator, który delektuje się nieograniczoną władzą.

Igor (Krzysztof Pieczyński)

Igor to prawa ręka Witolda. Facet od czarnej roboty. Zapatrzony w swojego szefa, którego jednocześnie podziwia i nienawidzi. Nieprzewidywalny i bezwzględny.

Rudzki (Olgierd Łukaszewicz)

Ceniony psychoterapeuta stosujący w terapii metodę ustawień rodzinnych Berta Hellingera. Obiektywny i pewny siebie. Wśród pacjentów wzbudza zaufanie, choć potrafi działać poza przyjętymi normami.

Krótko o filmie

Są tajemnice, których nie ukrywa się w bankowych sejfach. Tajemnice zbyt straszne, żeby kiedykolwiek wyszły na jaw…

Co musiałoby się wydarzyć, żeby w zwyczajnym człowieku obudzić zabójcę? Czy w pół-hipnotycznym transie można zabić i następnego dnia o tym nie pamiętać? Skoro jest ofiara, to gdzieś musi też być sprawca zbrodni. W ekranizacji bestsellerowego kryminału Zygmunta Miłoszewskiego tropem sprytnego mordercy podąża cyniczny komisarz Smolar (Marek Bukowski) i nieustępliwa prokurator Agata Szacka (Maja Ostaszewska). Duet jaki tworzą jest mieszanką wybuchową nie tylko ze względu na ich temperamenty, ale również z powodu łączącego ich w przeszłości romansu. Prokurator Szacka, prowadząc najtrudniejsze w swojej karierze śledztwo, dotknie historii, o których od lat krążą legendy, ale nikt nie spodziewał się, że mogą okazać się prawdą. Czy ukrywane przez lata tajemnice wychodzą na jaw przez przypadek, czy ktoś zręcznie nimi steruje? Kto przejął akta z departamentu D, zawierające wstydliwe tajemnice osób z pierwszych stron gazet? Najnowszy thriller w reżyserii Jacka Bromskiego trzyma w napięciu do ostatniej sceny. Okazuje się, że informacja jest najpotężniejszą z broni, a wiedza o ludzkich słabościach - najlepszą polisą na życie.

Uwikłanie - film, który głośno mówi o tym, o czym strach rozmawiać nawet szeptem.

O powieści

Powieść „Uwikłanie” Zygmunta Miłoszewskiego otrzymała Nagrodę Wielkiego Kalibru dla najlepszej polskiej książki kryminalnej i sensacyjnej wydanej w 2007 roku. Miłoszewski porzucił tu horrorowi* sztafaż, tworząc pełnokrwistą powieść kryminalną z bogato odmalowanym współczesnym tłem obyczajowym i błyskotliwie poprowadzoną intrygą.

„Ukazało się Uwikłanie - doskonały polski kryminał współczesny. Tak jest: w literaturze polskiej pojawił się nie lada majster: Zygmunt Miłoszewski - pisarz rasowy. Miłoszewski potrafi dać napięcie nawet w scenie przeglądania starych gazet.” Jerzy Pilch

„Imponuje kryminalne przygotowanie Miłoszewskiego, misterna intryga i świetnie budowane tło. A skala uwikłania i bezradność wobec zła, przed którym stajemy, budzi grozę i trzyma w napięciu do ostatniej strony.” Justyna Sobolewska, Polityka

„Książka od początku trzyma w napięciu. Typowy przykład kryminału wysokiej klasy, gdzie skupiamy się nie na krwawych scenach (których praktycznie nie ma), a na rozwikłaniu zagadki intelektualnej. Śledzimy każdy wątek z zapartym tchem. W pewnym momencie wydaje się, że w grę wchodzą także siły nadprzyrodzone, co jeszcze bardziej podgrzewa emocje.”

„Znajdziemy też przy okazji odwołania do innych książek. Po pierwsze, co oczywiste, jesteśmy zachęceni do lektury Hellingera. Poza tym, każdy rozdział jest rozpoczęty przez dość chaotycznie zebrane fragmenty artykułów ukazujących się w prasie danego dnia. Jako żywo przypomina to Konwickiego i „Kronikę wypadków miłosnych”.. Te gry intertekstualne jeszcze podnoszą wartość książki, po którą naprawdę warto sięgnąć.” Kalina Beluch, granice.pl

„Uwikłanie" to pierwsza powieść kryminalna w dorobku Zygmunta Miłoszewskiego, to trudno o inny komentarz niż ten: chapeau bas!” Dariusz Nowacki, Newsweek.pl

*Miłoszewski debiutował powieścią grozy pt. „Domofon”

Twórcy

JACEK BROMSKI

Wybitny reżyser filmowy laureat wielu prestiżowych nagród. W jego filmach wystąpili czołowi polscy aktorzy.

Studiował malarstwo na warszawskiej ASP. W 1974 roku ukończył Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Za film telewizyjny pt. Ceremonia pogrzebowa Bromski otrzymał nagrodę za debiut reżyserski w kategorii filmu telewizyjnego na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku (dziś w Gdyni). Ogromny sukces wśród widzów i krytyków odniósł kolejny film Bromskiego, dramat kryminalny Zabij mnie glino (1987). Kolejnym sukcesem Bromskiego była komedia Sztuka kochania (1989). W 1996 roku zaprezentował kolejną komedię Dzieci i ryby. Komedia U Pana Boga za piecem (1998) przyniosła Bromskiemu nagrodę za reżyserię, laur Prezydenta Gdyni za najlepszą komedię oraz Złotego Klakiera, nagrodę Radia Gdańsk dla reżysera najdłużej oklaskiwanego filmu na FPFF w Gdyni. Ponadto reżyser został uhonorowany Brązowym Gronem podczas Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie, Brązowym Granatem na Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu, Złotym Jańciem na Przeglądzie Filmowym „Prowincjonalia” w Słupcy k. Konika, Srebrną Statuetką Leliwity w Tarnowie i Złotymi Zębami, nagrodą publiczności na Festiwalu Polskich Filmów w Chicago.

Ogromną popularnością cieszył się kolejny film Bromskiego pt. To ja, złodziej (2000). Bromski otrzymał nagrodę za najlepszy scenariusz w konkursie międzynarodowym podczas Wine Country Film Festival w Kalifornii oraz Nagrodę Główną „Złote Ombu” i nagrodę za scenariusz na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w argentyńskim Mar Del Plata. Kolejny lubomierski Srebrny Granat odebrał w 2002 roku za komedię Kariera Nikosia Dyzmy (2002). W 2005 r. zrealizował film pt. Kochankowie Roku Tygrysa.

W 1997 roku Jacek Bromski wyprodukował Historie miłosne (1997) Jerzego Stuhra, i Kilera Juliusza Machulskiego, był współproducentem Kiler-ów 2-óch (1999) Machulskiego, Długu (1999) Krzysztofa Krauze, Tygodnia z życia mężczyzny (1999) Stuhra oraz koproducentem filmów Machulskiego Pieniądze to nie wszystko (2001) i Superprodukcja (2002) oraz uznanego filmu Marka Koterskiego pt. Dzień świra (2002). W 2007 roku wyreżyserował komedię U Pana Boga w ogródku za którą był nominowany do nagrody Złotego Lwa. Dwa lata później zrealizował U Pana Boga za miedzą, który przyniósł mu nominację do Złotej Kaczki.

JULIUSZ MACHULSKI

Reżyser, producent, aktor. Jeden z najlepszych i najbardziej znanych twórców kina. Można zaryzykować twierdzenie, że każdy jego film zdobywał nagrody i uznanie publiczności. W 1978 roku ukończył Wydział Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Był stypendystą Fundacji Fullbrighta. Debiutował komedią sensacyjną Vabank (1981). W 1984 r. powstał ciąg dalszy losów kasiarza Kwinty, Vabank II, czyli riposta. Ogromną popularność przyniosła mu komedia futurystyczna – Seksmisja (1983). Kolejnym sukcesem Machulskiego był Kingsajz (1987). Film został uhonorowany Brązowymi Lwami Gdańskimi za scenografię. Dwa lata później Machulski nakręcił komedię sensacyjną Deja vu. W 1991 roku, w koprodukcji polsko-francusko-belgijskiej powstał film VIP. Szwadron (1992). Film Girl Guide (1995) otrzymał nagrodę Grand Prix Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W roku 1997 powstała najbardziej kasowa komedia lat 90. Kiler (1997), z Cezarym Pazurą w roli głównej. Dwa lata później Machulski nakręcił jej sequel Kiler-ów 2-óch, a rok później kolejną komedię, Pieniądze to nie wszystko. W 2002 roku Machulski nakręcił satyrę na środowisko filmowo-dziennikarskie pt. Superprodukcja. W 2004 nakręcił komedię sensacyjną Vinci. W 2008 roku wyreżyserował sentymentalną komedię Ile waży koń trojański, a w 2010 roku czarną komedię pt. Kołysanka.

MARCIN KOSZAŁKA

Operator, reżyser i scenarzysta. Absolwent Wydziału Operatorskiego PWSFTviT w Łodzi.. Jego debiutancki, autorski film dokumentalny – Takiego pięknego syna urodziłam – zdobył szereg nagród na festiwalach w Krakowie, Kazimierzu Dolnym, wywołując przy tym wiele kontrowersji. Koszałka jest jednak przede wszystkim operatorem filmowym. Współpracował m.in z Borysem Lankoszem przy Rewersie (2009) za który został nagrodzony Złotym Lwem czy Magdaleną Piekorz Senność (2008) za zdjęcia do tego filmu był nominowany do Złotej Kaczki i Pręgi (2004) za który również otrzymał nagrodę Złote Lwy. Był autorem zdjęć do głośnego dramatu Michała Rosy Rysa (2008).

ZYGMUNT MIŁOSZEWSKI Prozaik, dziennikarz, autor scenariuszy. Debiutował w 2004 roku na łamach tygodnika - Polityka opowiadaniem - Historia portfela, potem wydał rozgrywającą się we współczesnej Warszawie powieść grozy Domofon (W.A.B. 2005, II wyd. 2011) i baśń dla dzieci Góry Żmijowe (W.A.B. 2006, przekład ukraiński: 2010). Na zamówienie Juliusza Machulskiego napisał scenariusz filmowy według „Domofonu”. Książkę przetłumaczono na niemiecki, w przygotowaniu przekład niderlandzki. Jego powieść kryminalna Uwikłanie (2007) została uhonorowana Nagrodą Wielkiego Kalibru; ukazała się m.in. w Anglii, gdzie spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem. Pisarz pracuje obecnie nad powieścią Ziarno prawdy, która będzie kontynuacją Uwikłania. Po ukazaniu się Domofonu Miłoszewski został okrzyknięty „polskim Stephenem Kingiem", gdy Jerzy Pilch przeczytał Uwikłanie, uznał je za doskonały polski kryminał współczesny, a jego autora za rasowego pisarza.