Druga, po filmie Tony Manero, część trylogii Pablo Larraína przedstawiająca zagmatwane historie jednostek na tle dyktatury generała Pinocheta w Chile. 55-letni Mario pracuje w kostnicy, gdzie godzinami spisuje raporty z sekcji zwłok. Życie samotnego Mario (Alfredo Castro) to potworna rutyna - codziennie po pracy wraca do pustego domu, je kolację, czyta książki, lub wybiera się na pokaz burleski. Jest rok 1973, w kraju dochodzi właśnie do zamachu stanu, lecz Mario zajmują erotyczne fantazje o sąsiadce Nancy, tancerce kabaretowej. Pewnego dnia kobieta znika bez śladu. Kiedy żołnierze dokonują brutalnej rewizji w jej mieszkaniu, Mario dowiaduje się, że jej ojciec i brat zostali aresztowani. Obaj byli znanymi aktywistami ruchu komunistycznego. Przerażony mężczyzna rozpoczyna desperackie poszukiwania swojej niedoszłej kochanki.