„Szajbus” to przydomek, jakim obdarzyli
Wiszniewskiego koledzy z łódzkiej Szkoły Filmowej. Dokument został nakręcony trzy lata po jego śmierci przez przyjaciół i współpracowników. Zawiera, oprócz fragmentów filmów, oryginalne materiały ikonograficzne (m.in. zdjęcia rodzinne i filmowy wizerunek warszawskiego mieszkania reżysera, nakręcony tuż po jego śmierci), a w ścieżce dźwiękowej – poświęcone
Wiszniewskiemu komentarze i zapis rozmowy, którą w 1979 roku przeprowadził z nim
Krzysztof Krauze.