Henryk wysyła Wolsey’a do Paryża, aby wynegocjował warunki nowego traktatu. Chcąc pomóc ojcu i Norfolkowi, Anna podsyca zastrzeżenia króla do lojalności kardynała. Działając także na niekorzyść kościelnego dostojnika, królowa Katarzyna dzieli się swoimi obawami z wysłannikiem króla Hiszpanii, Mendozą, którego prosi o wstawiennictwo u Karola V w sprawie wystosowanej przez jej męża petycji o rozwód. Marzenia Wolsey’a o papieskiej tiarze spełzają na niczym, a sam kardynał śpieszy na spotkanie do Francji. W tym samym czasie, Katarzyna postanawia porozmawiać z Anną wprost o jej romansie z Henrykiem. Wiadomość, że papież uciekł z niewoli skłania Cromwella do podsunięcia Henrykowi pomysłu, by wysłać do Włoch prywatnego posłannika z prośbą o rozwiązanie małżeństwa. Henryk nie chce widzieć na swoim dworze Brandona, co sprawia, że Thomas Boleyn i Norfolk postanawiają porzucić starania o przywrócenie księcia do łask, by zająć się niszczeniem opinii Wolsey’a. Henryk powierza Dr Knightowi, przyjacielowi Cromwella dokumenty, które ten ma przekazać do rąk własnych papieża. Kardynał Wolsey dowiaduje się, że król Franciszek nie ma zamiaru zgodzić się na zawarcie pokoju z Anglią. Podczas samotnego pobytu we Francji, Wolsey zwierza się More’owi z obaw, iż Henryk znajduje się pod coraz większym wpływem innych osób. Jego obawy się potwierdzają, bo w Anglii Norfolk i Boleyn przedstawiają królowi dowody na okradanie przez kardynała królewskiego skarbca.