Geralt jest już doświadczonym wiedźminem. Przybywa do pewnego miasteczka, by za zapłatę zabić bazyliszka. Częste kontakty z ludźmi napawają go jednak wątpliwościami co do sensu jego pracy. Zastanawia się bowiem, czy to nie ludzie - podstępni, chytrzy i okrutni - nie są gorszymi potworami, niż stwory, które przychodzi mu zabijać w obronie człowieka. Występując przeciw potworom, występuje bowiem przeciw naturze. Kiedy Geralt rozprawia się z bazyliszkiem, do jego i tak skąpego majątku dobierają się miejscowi złodziejaszkowie. Naprzeciw ich niecnym zamiarom wychodzi tajemniczy rycerz Borch Trzy Kawki oraz jego świta - dwie zerrikańskie wojowniczki. Geralt zaprzyjaźnia się z rycerzem i w dalszą drogę wyruszają razem. Podczas przeprawy przez las spotykają barda Jaskiera, dawnego przyjaciela wiedźmina. Śpiewak opowiada im o planowanej wyprawie na smoka. Chociaż nie chcą robić konkurencji myśliwym, Geralt, Borch i Jaskier przyłączają się do polowania. W lesie, niespodziewanie wiedźmin spotyka czarodziejkę Yennefer, z którą kiedyś łączył go płomienny romans. Ulegając uczuciu, Geralt po raz kolejny odsuwa się od wiedźmińskiego kodeksu.