Na rozstaju dróg Geralt znajduje monarsze obwieszczenie. W mieście Wyzime grasuje groźna strzyga. Śmiałkowi, który ją pokona, należy się hojna nagroda. Wiedźmin postanawia spróbować szczęścia. Gdy dociera na dwór króla Foltesa, przekonuje się, że zadanie będzie trudniejsze, niż mógłby przypuszczać. Strzyga bowiem to królewska córka, którą niegdyś klątwa zamieniła w żądnego krwi potwora. Król oczekuje od Wiedźmina, że ten nie tyle pokona strzygę, co zdejmie z księżniczki zły czar. W przeddzień pełni księżyca Geralt wykrada z krypty potwora lalkę i tym podstępem zwabia ją następnej nocy. Walka jest bardzo zaciekła i Geralt cudem wychodzi z niej żywy. Kiedy wybudza się ze śpiączki spostrzega, że stracił czucie w prawej ręce, co uniemożliwia dalsze władanie mieczem i tym samym walkę z potworami. Aby wyleczyć rany, postanawia udać się na jakiś czas do świątyni bogini Melitele.