Bądź dobry Johnny 1988

Anthony Michael Hall, Robert Downey Jr i Uma Thurman, wszyscy młodzi a nie muszę dodawać kto z nich przeuroczy i piękniejszy niż kiedykolwiek później. W momencie powstania filmu największą gwiazdą był Hall a ta słaba, młodzieżowa komedia obyczajowa miała mu pomóc w zerwaniu z wizerunkiem kujona. Jego bohater nazywa się Johnny Walker, jest gwiazdą szkolnej drużyny futbolowej, dziewczyny za nim szaleją, menadżerowie dosłownie biją się o jego podpis na kontrakcie a jego serce należy z wzajemnością do przyszłej muzy Tarantino. Całkiem nieźle jak na kogoś kto jeszcze 3 lata wcześniej obrywał od Judda Nelsona ale jakoś średnio przekonująco.

Niestety filmu nie ratuje nawet szarżujący Downey Jr, a w krótkim momencie w którym Paul Gleason bije słonia pozostaje już tylko pukanie od spodu. "Johnny" nie jest ani śmieszny, ani celny w obserwacjach obyczajowych, to raczej łabędzi śpiew epoki rudych włosów Molly Ringwald. Tylko dla zatwardziałych fanów młodzieżowych komedii lat 80-tych.

3/10