Zielona mila

Zielona mila

8,7
Dozorca zakładu karnego dla więźniów oczekujących na wyrok śmierci chce pomóc Johnowi Coffey, który jest skazany za morderstwo dwójki dzieci.

Ciekawostki

dodaj ciekawostkę
Obsada i ekipa
Pozostałe
  • Taśma filmowa mierzyła 5 169 m.
  • Akcję filmu przeniesiono z 1932 roku do 1935, ponieważ twórcy chcieli w nim użyć fragmentów filmu Panowie w cylindrach.
  • Zdjęcia do filmu trwały od lipca do grudnia 1998 roku.
  • Melinda Moores (Patricia Clarkson) odwiedzona przez Johna Coffeya (Michael Clarke Duncan) podarowuje mu medalik ze świętym Krzysztofem. W chrześcijaństwie św. Krzysztof jest opisywany jako patron podróżnych (John Coffey sam opisuje się jako wędrowca) i – podobnie jak Coffey – zmarł jako męczennik.
  • Według powieści Stephena Kinga, Percy Wetmore ma dwadzieśćia jeden lat. Doug Hutchison grający Percy'ego w trakcie realizacji filmu miał trzydzieści dziewięć lat. Reżyserowi powiedział natomiast, że jest niewiele po trzydziestce. Kiedy poszedł na przesłuchanie do filmu Jezioro Salton, reżyser powiedział mu, że jest zbyt młody. W rezultacie Hutchison musiał pokazać mu swoje prawo jazdy, by potwierdzić swój wiek.
  • To ironiczne, że gdy Percy pierwszy raz spotyka pana Jinglesa nazywa go „wyliniałym”, który to stan spowodowany brakiem witaminy C. Myszy mają aktywny gen, który syntetyzuje witaminę C.
  • W filmie Paul krzyczy do Percy'ego: „Wypieprzaj z mojego bloku”, jednak później kwestia została podmieniona na: „Wynoś się z mojego bloku”.
  • Ponad trzydzieści utworów Stephena Kinga doczekało się swoich adaptacji filmowych, ale Zielona mila jest jedyną spośród nich, która osiągnęła dochód ponad sto milionów dolarów w północnoamerykańskim box office.
  • Kiedy Paul i Brutal zabierają Johna Coffeya na zewnątrz w nocy, spogląda on w niebo i mówi: „Spójrz, szefie, to Cassie, pani w bujanym fotelu”. Jest to odniesienie do konstelacji Kasjopeja. W greckiej mitologii królowa Kasjopeja jest często przedstawiana jako kobieta siedząca w fotelu zwykłym lub bujanym.
  • To ostatni film w karierze Dabbsa Greera.
  • Film zajął drugie miejsce w rankingu „100 najlepszych wyciskaczy łez”, sporządzonym przez brytyjską stację telewizyjną Channel 4, przegrywając tylko z E.T.
  • Kiedy Stephen King odwiedził plan filmowy, poprosił o możliwość przypięcia go do „Old Sparky” (krzesła elektrycznego), by przekonać się, jakie to uczucie. Nie spodobało mu się to jednak i zaraz poprosił o uwolnienie.
  • Film znalazł się na piątym miejscu na liście wszech czasów „Filmów, które trzeba zobaczyć” sporządzonej przez Capital FM w Londynie.
  • Kiedy Paul Edgecomb idzie na śniadanie po przebudzeniu się ze złego snu, przechodzi po zielonych kafelkach, jak gdyby szedł po swej zielonej mili.
  • Michael Jeter (grający Edwarda Delacroix) wystąpił wcześniej w Polowaniu na mysz, innym filmie, w którym jedną z bohaterek była utalentowana mysz.
  • W rzeczywistości Michael Clarke Duncan jest podobnego wzrostu co David Morse, inny z aktorów grających w tym filmie, jest także o kilka cali niższy od Jamesa Cromwella. Do stworzenia złudzenia, że grany przez Duncana John Coffey góruje nad załogą więzienia, nawet nad Brutalem Howellem i naczelnikiem Mooresem, wykorzystano kreatywne ustawienia kątów pracy kamer.
  • Harry Dean Stanton występuje w jednej z ról w Zielonej mili. W filmie pojawiają się również bohaterowie Harry i Dean Stanton. Jest to jednak tylko szczęśliwy zbieg okoliczności istniejący w książce, na podstawie której nakręcono film, na długo przed tym, zanim Harry Dean Stanton otrzymał rolę w filmie.
  • Nazwisko bohatera Johna Coffeya zostało zapożyczone od profesora college'u – wielebnego Johna Coffeya. Stephen King poznał go osobiście i jego nazwisko spodobało mu się tak bardzo, że postanowił je wykorzystać w „Zielonej mili”. Wielebny Coffey był wykładowcą historii w College'u Emersona w Bostonie. Przeszedł na emeryturę w 2005 roku.
  • Chociaż akcja większości powieści Stephena Kinga rozgrywa się w jego rodzimym Maine, to akcja „Zielonej mili” została umiejscowiona w Luizjanie. Jednak nazwisko głównego bohatera – Edgecomb – jest również nazwą miasta na środkowym wybrzeżu Maine.
  • Kiedy Paul przedstawia Elaine panu Jinglesowi, mysz ma co najmniej sześćdziesiąt cztery lata. Jest to ponad dziewięć razy więcej niż wiek najstarszej znanej myszy.
  • Muzyka słyszana z głośników w domu spokojnej starości starego Paula Edgecomba, gdy widzimy go po raz pierwszy, to ta sama muzyka, którą pielęgniarki grały w czasie podawania leków w Locie nad kukułczym gniazdem. Jest to kompozycja „Charmaine” Mantovaniego.
Więcej informacji

Ogólne

Czy wiesz, że?

Fabuła

Multimedia

Pozostałe

Zarządzanie