Le café du Cadran 1947

Młoda para z Owernii, Julien (Bernard Blier) i Louise Couturier (Blanchette Brunoy), właśnie kupiła kawiarnię Cadran w sercu Paryża. Początkowo Louise żałuje swojej prowincji. Ale mąż zachęca ją do przyjęcia „paryskiego” życia, bardziej zalotnego. W końcu to polubi i przyzwyczaja się do swojego nowego stylu życia. Daje się uwieść znanemu skrzypkowi, panu Luigiemu (Aimé Clariond), który robi wszystko, by ją oczarować. Louise ignoruje ostrzeżenia Grégorio (Félix Oudart), bogatego szlifierza diamentów, który codziennie upija się w Cadran, ale jednocześnie wie, jak obserwować manewry „skrzeczącego człowieka”, pogardliwe określenie, którym kwalifikuje artystę skrzypka. Louise kupuje drogie toalety, na które jej mąż może sobie pozwolić tylko przez zabawę z Bianchi (Pierre Sergeol), notorycznym bukmacherem i oszustem. Louise akceptuje zaloty Luigiego i okłamuje męża pod pretekstem kolacji ze starą ciotką z przedmieścia. Kiedy wraca, Julien zabija ją strzałem z pistoletu. Film kończy się, gdy kolejna młoda para przejmuje kawiarnię, podobnie jak tamci w scenie otwierającej film. Kristo