Po godzinach 1985/I

sporo tutaj tego jest: wyprawa na drugą stronę tęczy, trochę stuffu z mitologii, kilka zręcznych alegorii; całość jednak ślizga się po powierzchni.

Jedna z najbardziej niepokojących komedii ever. Liczyłem na nieco inne zakończenie. Najdziwniejszy Scorsese jakiego do tej pory widziałem.

8/10 – Klasyka Martina i znakomity Dunne. Każdy wielbiciel talentu tego świetnego reżysera powinien ten obraz zobaczyć. Kreacje nawet w epizodach niezwykle starannie zagrane, wielkie brawa dla całej w zasadzie obsady. Momentami tak wartka akcja, że można przegapić kluczowe kwestie, czasami "lynczowskie" senne prowadzenie kamery. Tak czy siak nie sposób się nudzić. Polecam gorąco.