Kinga przychodzi na spotkanie do Ewy. Nie wie, że to właśnie ona uprowadziła Kubę i więzi go w pokoju obok, podając mocne środki nasenne. Kinga mówi jej, że najprawdopodobniej Kuba nie żyje. Opowiada o Kruchym, którego Kuba wydał policji, a teraz wyszedł z więzienia i chciał się zemścić na Kubie. Ewa udaje wstrząśniętą, dopytuje o szczegóły. Kinga informuje ją, że przeprowadza się do mieszkania Kuby. Gdy Kinga upuszcza filiżankę, w pokoju obok budzi się Kuba, który nasłuchuje rozmowę. Nie ma siły krzyczeć, a tym bardziej wstać. Po kilku próbach udaje się mu wymówić imię ukochanej, ale jest już za późno. Kinga i Ewa stoją już w holu i dźwięk jest zbyt cichy. Jednak słychać uderzenie budzika o podłogę, który strącił Kuba. Ewa tłumaczy, że to pewnie jej rozbrykany kot.