O tak, będzie krew... 8

... a Jigsaw siedział i czekał. Projekty morderczych maszyn, komputery, stolik a przy nim Jigsaw i jego kroplówka we własnej osobie. Wbrew pozorom obraz nie szokuje. Najwyraźniej zbyt wysoki sukces pierwszej części filmu wpłynął na nachalne i nieustanne podejmowanie prób odzyskania jej klimatu, co niestety wiele nie pomogło - wręcz przeciwnie. "Piła II" traci na klimacie, zastępując w to miejsce całą masę krwawych scen i powtarzający się schemat psychopatycznych gier. W ten sposób utworzyło się błędne koło, którego reżyser nawet nie zauważył, gdyż popadł w zbyt wielki zachwyt. Wiele naciąganych detali, którym film nie poświęca większej uwagi osłaniane są sensowną fabułą, grą aktorską i tematyką. Sequel ten nie jest zły, aczkolwiek wypadało poświęcić mu odrobinę więcej czasu. Część pierwsza od samego początku dawała do myślenia, rodziła w naszych umysłach głębokie zastanowienie i adrenalinę. W tym przypadku nie musimy się nad niczym zastanawiać jedynie przewidywać. Zaskakujące oraz niespodziewane momenty przy końcówce filmu, całkowicie zmieniające przebieg wydarzeń, czynią film jeszcze lepszym i wyjątkowym. Obowiązkową, minimalną dawkę klimatu pozostawia nam znana już muzyka Charliego Clousera. Świetna rola Tobina Bella pokazuje, że chyba jako jedyny nie zachłysnął się kultem "Piły".

Tak w skrócie bez spoilerowania... Tym razem ekipa filmowa serwuje nam dawkę XXL, czyli osiem osób zamkniętych w sypiącym się domu. Wszędzie są pozastawiane pułapki. W chorej grze poraz kolejny pojawia się Amanda, tym razem za okaleczanie się. Jej wiedza o Jigsawie bardzo się przydaje do pokonania wielu zagadek. Bardzo pomysłowe i oryginalne, a zarazem chore konstrukcje pułapek przyprawiają o niemały dreszczyk emocji. Akcja filmu toczy się na dwa fronty. Pokazywany jest Jigsaw mierzony przez snajperów oraz detektyw Matthews, ojciec chłopaka, który został wciągnięty w bitwę na śmierć i życie. Detektyw nie wie co robić, widać w jego oczach, że ma ochotę zrobić coś niemiłego, lecz powstrzymuje go stan zdrowotny Pana Układanki do czasu, aż...

Reasumując - kontynuacja jest bardzo dobra, pomijając fakt, że nie może się równać jedynce. Fani gore będą zachwyceni filmem z zaskakującym zakończeniem wyjaśniającym wiele wcześniejszych niedociągnięć. Ze względu na drastyczne sceny, sequel jest dla osób o zdecydowanie mocniejszych nerwach. Amerykanie wybiegają z kin krzycząc, mdlejąc lub płacząc, podczas gdy Polak obejrzy, ziewnie i oceni... "Piła II" nie zapomniała o przedstawieniu ludzkiej chęci życia. Niedoszli samobójcy i narkomani mają szansę ostatecznie zdecydować. Amanda twierdząc w części pierwszej, że Jigsaw jej pomógł, raczej nie spodziewała się, że uczepi się jej ponownie. A tylu narkomanów i samobójców na świecie. Jeśli brać pod uwagę trafianie do ludzkiej psychiki - udało się to idealnie poraz kolejny, co sprawia, że o filmie prędko nie zapomnimy. Cóż... mogło być o wiele gorzej; część pierwsza była aż za dobra, by mogła być prawdziwa. Pozycja obowiązkowa!